J. Edgar (2011)

J. Edgar, Poster

Σκηνοθεσία: Clint Eastwood
Σενάριο: Dustin Lance Black
Παίζουν: Leonardo DiCaprio, Naomi Watts, Armie Hammer


Δες/Κρύψε το trailer

Επτά δεκαετίες της πολιτικής Ιστορίας της Αμερικής, μέσα από τη ζωή του πιο αποφασισμένου και επιδραστικού θεματοφύλακα των μυστικών της.J. Edgar, PhotographΤην αποστασιοποιημένη διακριτικότητα της σκηνοθετικής του προσέγγισης έρχεται να προσθέσει στο biopic ο Clint Eastwood, κόντρα σε ασυνάρτητες αγιογραγίες όπως η Σιδηρά Κυρία (2011) που αποχαυνώνεται σε αίθουσες απ’ την προηγούμενη βδομάδα, ας πούμε, ή ακόμα και σε στρατευμένες αναβιώσεις ατμόσφαιρας όπως ο Milk (2008), που είχε γράψει ο Dustin Lance Black πριν πιάσει την ιστορία του J. Edgar Hoover. Χρησιμοποιώντας τα έργα και τις ημέρες μιας χαρακτηριστικά αμφιλεγόμενης προσωπικότητας, πρώτα απ’ όλα o Eastwood ενδιαφέρεται να αφηγηθεί την ιστορία της περιόδου που επηρέασε, και της χώρας που βοήθησε να διαμορφωθεί, μια απ’ τις μεγαλύτερες τράπεζες μυστικών που έχει καταγράψει η σύγχρονη πολιτική ιστορία του πλανήτη. Εφαρμόζοντας την ασύλληπτη ακρίβειά του στη λεπτομέρεια σκηνικών και κοστουμιών και φωτίζοντας τα sets του με την επεξεργασμένη χρωματική παλέτα που έδωσε την αριστουργηματική πατίνα του Changeling (2008), ο Eastwood σε ταξιδεύει με μαεστρική άνεση στην ανάστατη πολιτική πραγματικότητα της μεταπολεμικής Αμερικής, τραβώντας τις παράλληλες της ζωής του Hoover και της ζωής του τόπου του με τέτοια απαλότητα που θαρρείς πως αναδεικνύονται φυσικά κι αυτόφωτα. Η ρυθμική ευστοχία του μονταρίσματος των Gary Roach και Joel Cox (των Changeling (2008) και Unforgiven (1992) αντίστοιχα) στις εξελίξεις και τις αφορμές που έστριβαν τη χώρα προς και από την απομόνωση και τη φοβία, δίνουν στον Eastwood χώρο να εμπλουτίσει το ιστορικό του δράμα, με το ανθρώπινο. Αυτό του ανδρός με την απελπιστική επίγνωση της σημασίας της δημόσιας εικόνας του, τα δικά του μεγάλα μυστικά, την αποφασιστικότητά του να τα κρύψει απ’ τον ίδιο του τον εαυτό και την αντίφαση με την μανιώδη του συλλογή μυστικών των άλλων, ως απτή απόδειξη του ότι ο καλύτερος τρόπος να διαφυλάξει την ακεραιότητά του, είναι να γνωρίζει ποια τούβλα χρειάζεται να τραβήξει για να γκρεμίσει την αξιοπιστία των αντιπάλων του. Αντίπαλοι που σκιαγραφούνται ως σκιές χωρίς σώματα, φωνές χωρίς στόματα και θαμπές ασπρόμαυρες φιγούρες πίσω από τηλεοπτικές οθόνες, παρούσες απουσίες που κινούνται στη σφαίρα ενδιαφέροντος του μοναστικού του ήρωα, αλλά ποτέ δεν καταφέρνουν να διαπεράσουν το άβατο του ενδότερου γραφείου του μάστορα των μαριονετών. Όλοι τους χρησιμεύουν στον Eastwood για να αναδείξουν την περιχαράκωση ενός ιδεαλιστή αμφιλεγόμενων ιδανικών, τα οποία ο σκηνοθέτης ταιριαστά δεν στιγματίζει, αλλά ούτε ασχολείται να δικαιολογήσει, ενδιαφερόμενος κυρίως να τα χρησιμοποιήσει για να φτάσει στην βασικότερη σταθερή του θεματική. Αυτή της αποσάθρωσης της ανθρωπιάς απ’ το πέρασμα του χρόνου, που ετούτη τη φορά αφήνει τα σημάδια της όχι μόνο στα κίνητρα και τις μεθόδους μιας ηθικής που μεταλλάσσεται και στρεβλώνεται απ’ τα εμπόδια που συναντά, αλλά και στο ίδιο το κορμί που παραμορφώνεται παρά την επιμονή του πνεύματος που φιλοξενεί, να συνεχίσει αλάνθαστα να το στηρίζει.

Ο DiCaprio, κινούμενος σε ερμηνευτικούς τόνους που θυμίζουν όχι ακριβώς τον Aviator (2005), αλλά την πιο εκλεπτυσμένη εκδοχή της ψυχικής αστάθειας του Shutter Island (2010), σφίγγει το πρόσωπο και βαράει tilt στο βλέμμα και το λόγο, ψάχνοντας τη φωτιά που καίει τον ήρωά του στην ταχύτητα της εκφοράς και το λέηζερ που εκπέμπουν τα μάτια του. Διατηρεί την διαπεραστικότητα της επιμονής του ακόμη κι όταν το τμήμα του μακιγιάζ φορτώνει όλο το cast με προσθετικά που απειλούν να ντεραπάρουν την παραγωγή προς τη μεριά επεισοδίου του The West Wing με ήρωες βγαλμένους απ’ το Norbit (2007), όμως στη δραματουργία του ο Eastwood αν ξέρει να κρατάει τις ισορροπίες του, όπως άλλωστε καταφέρνει και με ένα σενάριο που σε άλλα χέρια είτε θα υπέφερε απ’ την επιλεκτικότητα της ιστορικής του αφήγησης, είτε θα πνιγόταν στο camp της ψυχολογικής του αιτιολόγησης, αντί να μετατραπεί σε ψύχραιμο απολογισμό των καλών προθέσεων που οδηγούν στην κόλαση του να δολοφονείς την εντιμότητα των κανόνων που υπηρετείς, για να βρεις ένα βρέφος που ήταν από την αρχή νεκρό.


Δες/Κρύψε τις αίθουσες που ανοίγει

*Το πρόγραμμα αναδημοσιεύεται από το Αθηνόραμα και ισχύει για την πρώτη βδομάδα προβολής

ΚΕΝΤΡΟ - ΚΟΛΩΝΑΚΙ
Αττικόν Cinemax Class
Πέμ.-Τετ.: 17.15/ 20.00/ 22.45

ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΝΕΑΠΟΛΗ
Νιρβάνα Cinemax-cyta
Πέμ.-Τετ.: 17.20/ 20.00/ 22.40

ΧΑΛΑΝΔΡΙ - ΧΟΛΑΡΓΟΣ
Αίγλη 3D Digital
Αίθουσα 1
Πέμ.-Τετ.: 17.20/ 20.00/ 22.45
Σινέ Χολαργός
Πέμ.-Τετ.: 17.15/ 20.00/ 22.45

ΜΑΡΟΥΣΙ - ΚHΦΙΣΙΑ
Κηφισιά Cinemax-Cyta
Αίθουσα 1
Πέμ.-Τετ.: 17.20/ 20.00/ 22.45

ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ
Αίθουσα 11 (DTS/DOLBY DIGITAL)
Πέμ.-Τετ.: 17.20/ 20.10/ 23.00, Σάβ., Κυρ. & 11.40/ 14.30

VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL
Αίθουσα 5 Village Cinema Ing
Πέμ.-Τετ.: 18.30/ 21.30/ 00.15
Αίθουσα 10
Πέμ.-Τετ.: 13.15/ 16.15/ 19.15/ 22.15, Παρ., Σάβ. & 01.15
Αίθουσα 13 Village Cinemas Gold Class
Πέμ.-Τετ.: 19.15/ 22.15, Σάβ., Κυρ. & 16.15

ΗΡΑΚΛΕΙΟ - Ν. ΙΩΝΙΑ
Τρία Αστερια 3D Digital
Αίθουσα 1
Πέμ.-Τετ.: 18.00/ 20.20/ 22.40

ΑΕΛΛΩ CINEMAX 5+1
Αίθουσα 3
Πέμ.-Τετ.: 23.00
Αίθουσα 4
Πέμ.-Τετ.: 18.45/ 21.30

VILLAGE CINEMAS ΠΑΓΚΡΑΤΙ
Αίθουσα 4 (DOLBY SRD)
Τετ.: 21.20
Αίθουσα 5 (DOLBY SRD)
Πέμ.-Τετ.: 18.30/ 21.20/ 00.10

NANA CINEMAX - ΔΑΦΝΗ 3D
Αίθουσα 2
Πέμ.-Τετ.: 17.20/ 20.00/ 22.45, Κυρ. & 12.40
Αίθουσα 6
Πέμ.-Τετ.: 21.20

VILLAGE CINEMAS ATHENS METRO MALL - AG.DIMITRIOS
Village Cinemas Athens Metro Mall - Ag. Dimitrios
Αίθουσα 1
Πέμ.-Τετ.: 18.20/ 21.10/ 00.00

ΚΑΛΛΙΘΕΑ
Ετουάλ
Πέμ.-Τετ.: 17.20/ 20.00/ 22.40, Σάβ.-Κυρ. 20.00/ 22.40

VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO
Αίθουσα 1
Πέμ.-Τετ.: 19.50/ 22.30
Αίθουσα 5
Πέμ.-Τετ.: 17.40/ 23.30, Σάβ., Κυρ. & 14.50
Αίθουσα 8 Gold Glass
Πέμ.-Τετ.: 20.15/ 23.00

ODEON STARCITY - Λ. ΣΥΓΓΡΟΥ
Αίθουσα 1 (DTS/DOLBY DIGITAL)
Πέμ.-Τετ.: 17.20/ 20.10/ 23.00

VILLAGE SHOPPING AND MORE
Village Cinemas Gold Class 2
Πέμ.-Τετ.: 16.00/ 18.45/ 21.30/ 00.15, Σάβ., Κυρ. & 13.15
Αίθουσα 4
Πέμ.-Τετ.: 18.45/ 21.30/ 00.15
Αίθουσα 14
Πέμ.-Τετ.: 19.30/ 22.15/ 01.00
Αίθουσα 18
Πέμ.-Τετ.: 17.30/ 20.30/ 23.15, Σάβ., Κυρ. & 12.00/ 14.45

ΧΑΪΔΑΡΙ - ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ
Φοίβος
Πέμ.-Τετ.: 18.00/ 20.20/ 22.45

STER CINEMAS ΙΛΙΟΝ
Αίθουσα 6
Πέμ.-Τετ.: 19.30/ 22.10, Παρ., Σάβ. & 00.50

ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 3D DIGITAL
Αίθουσα 2
Πέμ.-Τετ.: 17.20/ 20.00/ 22.40

ΠΕΙΡΑΙΑΣ & ΠΕΡΙΧΩΡΑ
Δημ. Κιν. Σίνεακ
Πέμ.-Τετ.: 17.00/ 19.35/ 22.20


Also on Movies for the Masses: J. Edgar (2011): Trailer σαρώματος

One Response so far.

  1. cheaptalk said

    Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Black, ο Eastwood δεν άλλαξε ούτε λέξη στο σενάριο. Ο άνθρωπος κάνει το ίδιο σε όλες του τις ταινίες βέβαια, είναι τέρας ακεραιότητας, αλλά αυτό δείχνει και ότι ενδιαφέρονταν για τη σκοπιά του Black, όχι για να κάνει καμιά οριστική βιογραφία του Hoover, ούτε πολύ περισσότερο για να ικανοποιήσει κάποια μερίδα επικριτών του Hoover. Η ταινία λέγεται J Edgar.. έντιμα λοιπόν, προσπαθεί να προσεγγίσει προσωπικά τον Hoover, ο Eastwood κλασικά δεν έκανε τον ξερόλα, εμπιστεύτηκε έναν άνθρωπο να μελετήσει εξαντλητικά τα στοιχεία και να τα προσεγγίσει με μια ευαισθησία που τουλάχιστο στατιστικά δε διαθέτει το 95% του πληθυσμού. Και πρόσθεσε, ο Eastwood, σκηνοθετική κλάση, κάτι που δυστυχώς όλο και λιγότεροι αναγνωρίζουν, αυτό το αναφέρει και αυτός ο verbal δε νομίζω ότι χρειάζεται να το πιάσω. Τέλος, για μεϊκάπ και άλλες παπαριές που γράφτηκαν, για μένα είναι δεδομένο πως ότι δεν απασχόλησε τον Eastwood είναι επουσιώδες, οι χαρακτήρες είναι γκροτέσκοι στα γεράματά τους, οι κλασικές συμβάσεις επιβάλλουνε και να φαίνεται αυτό ας πούμε.

Copyright © 2012 Movies for the Masses, Challenging common sense since 2004. Your ticket is
Contact us at moviesforthemasses@gmail.com. Subscribe by RSS or E-mail.