Basic Instict 2 (2006)
Βασικό Ένστικτο 2
(1/5)
Σκηνοθεσία: Michael Caton-Jones
Σενάριο: Leora Barish, Harry Bean
Παίζουν: Sharon Stone, David Morrissey, David Thewlis
Δείτε/Κρύφτε το trailer v
Δεν ξέρω αν έχει μεγαλώσει το ηλικιακό εύρος στο οποίο χτυπά η κρίση της μέσης ηλικίας, αλλά στα 48 της, η Sharon Stone θα έπρεπε να την είχε ξεπεράσει πιστεύω. Ε τώρα να πούμε ότι πλησιάζει την εμμηνόπαυση, θα είναι υπερβολικό. Δεν ξέρω ποιο άλλο είναι το αίτιο, αλλά σίγουρα έχει να κάνει με αυτό το ακατανόητο πράγμα που λέγεται γυναικεία ψυχολογία. Γιατί ο μόνος λόγος για τον οποίο φαίνεται να γυρίστηκε το Βασικό Ένστικτο 2, είναι ώστε η Sharon να επιβεβαιώσει (στον εαυτό της μάλλον), ότι είναι ακόμη σεξουαλική. Βέβαια, λειτουργεί περισσότερο σαν επιβεβαίωση των θαυμαστών δυνατοτήτων της πλαστικής χειρουργικής, και καθώς εσείς διαβάζετε αυτές τις γραμμές, κάποιος χολιγουντιανός γιατρός βγάζει πολλά λεφτά.
Στην ταινία τώρα, σχεδόν μια δεκαπενταετία μετά την πρώτη μας γνωριμία, η συγγραφέας με τα φονικά ένστικτά και τις τάσεις νυμφομανίας, Catherine Tramell, επιστρέφει. Στο Λονδίνο αυτή τη φορά, μπλέκεται σε άλλο ένα παιχνίδι σεξ, εκμετάλλευσης και φόνου, με θύμα της έναν καθώς πρέπει ψυχίατρο.
Ο Michael Caton Jones, που είχε κάνει το Τσακάλι με τον Bruce Willies κι εκείνο το πράμα με τον DeNiro που λεγόταν City by the Sea, χρησιμοποιεί το Λονδίνο με τον λιγότερο κολακευτικό και πιο αδιάφορο τρόπο που έχουμε δει, για να στήσει ένα κακόγουστο πανηγύρι με εξοντωτικά αργό ρυθμό και παιδαριώδες σενάριο, που διαφέρει από τα straight to video θριλεράκια με βυζαρούδες teenagers, μόνο γιατί έχει καλύτερη φωτογραφία και πιο μεγάλους (σε ηλικία) ηθοποιούς. Ίσως και λιγότερο sex. Αλλά όταν η ταινία βγει στο DVD, στο ίδιο ράφι θα καταλήξει, με bonus το καρτελάκι του αξιοπερίεργου.
Όπως και να ’χει, επειδή όλοι ξέρουμε ότι το Βασικό Ένστικτο 2 είναι ένα sequel που δε χρειαζόμασταν ούτε εμείς, ούτε η Sharon, να περάσουμε στο κρέας: τρεις σκηνές σεξ (ή περίπου σεξ), δύο (διαφορετικού προσανατολισμού) στήθη (της Sharon και τα δύο), ασφυξία με ζωνάρι στη θέση του μακελειού με τον παγοκόφτη, και ένα σωρό σκατόφατσες να περιτριγυρίζουν τη Sharon για να επιβεβαιώνουν την υπεροχή της. Άμα γουστάρετε, μαγκιά σας.
(1/5)Σκηνοθεσία: Michael Caton-Jones
Σενάριο: Leora Barish, Harry Bean
Παίζουν: Sharon Stone, David Morrissey, David Thewlis
Δείτε/Κρύφτε το trailer v
Δεν ξέρω αν έχει μεγαλώσει το ηλικιακό εύρος στο οποίο χτυπά η κρίση της μέσης ηλικίας, αλλά στα 48 της, η Sharon Stone θα έπρεπε να την είχε ξεπεράσει πιστεύω. Ε τώρα να πούμε ότι πλησιάζει την εμμηνόπαυση, θα είναι υπερβολικό. Δεν ξέρω ποιο άλλο είναι το αίτιο, αλλά σίγουρα έχει να κάνει με αυτό το ακατανόητο πράγμα που λέγεται γυναικεία ψυχολογία. Γιατί ο μόνος λόγος για τον οποίο φαίνεται να γυρίστηκε το Βασικό Ένστικτο 2, είναι ώστε η Sharon να επιβεβαιώσει (στον εαυτό της μάλλον), ότι είναι ακόμη σεξουαλική. Βέβαια, λειτουργεί περισσότερο σαν επιβεβαίωση των θαυμαστών δυνατοτήτων της πλαστικής χειρουργικής, και καθώς εσείς διαβάζετε αυτές τις γραμμές, κάποιος χολιγουντιανός γιατρός βγάζει πολλά λεφτά.Στην ταινία τώρα, σχεδόν μια δεκαπενταετία μετά την πρώτη μας γνωριμία, η συγγραφέας με τα φονικά ένστικτά και τις τάσεις νυμφομανίας, Catherine Tramell, επιστρέφει. Στο Λονδίνο αυτή τη φορά, μπλέκεται σε άλλο ένα παιχνίδι σεξ, εκμετάλλευσης και φόνου, με θύμα της έναν καθώς πρέπει ψυχίατρο.
Ο Michael Caton Jones, που είχε κάνει το Τσακάλι με τον Bruce Willies κι εκείνο το πράμα με τον DeNiro που λεγόταν City by the Sea, χρησιμοποιεί το Λονδίνο με τον λιγότερο κολακευτικό και πιο αδιάφορο τρόπο που έχουμε δει, για να στήσει ένα κακόγουστο πανηγύρι με εξοντωτικά αργό ρυθμό και παιδαριώδες σενάριο, που διαφέρει από τα straight to video θριλεράκια με βυζαρούδες teenagers, μόνο γιατί έχει καλύτερη φωτογραφία και πιο μεγάλους (σε ηλικία) ηθοποιούς. Ίσως και λιγότερο sex. Αλλά όταν η ταινία βγει στο DVD, στο ίδιο ράφι θα καταλήξει, με bonus το καρτελάκι του αξιοπερίεργου.Όπως και να ’χει, επειδή όλοι ξέρουμε ότι το Βασικό Ένστικτο 2 είναι ένα sequel που δε χρειαζόμασταν ούτε εμείς, ούτε η Sharon, να περάσουμε στο κρέας: τρεις σκηνές σεξ (ή περίπου σεξ), δύο (διαφορετικού προσανατολισμού) στήθη (της Sharon και τα δύο), ασφυξία με ζωνάρι στη θέση του μακελειού με τον παγοκόφτη, και ένα σωρό σκατόφατσες να περιτριγυρίζουν τη Sharon για να επιβεβαιώνουν την υπεροχή της. Άμα γουστάρετε, μαγκιά σας.
Previously on Movies for the Masses: Το Άνοιγμα της Sharon