Black Sheep (2006): Toronto στάνη clip

Έχουμε πολλές απαιτήσεις από το Black Sheep: Θέλουμε να είναι cult, να είναι αστείο, να κολυμπάει στο gore και να σταματήσει την ενοχλητική συνήθεια του verbal να κλείνει κάθε φράση του με "on a Plane". Ιστορικά μιλώντας, τα πιο επιτυχημένα, απαράδεκτα, αλλοπρόσαλλα φιλμ που μπορούμε να θυμηθούμε είναι αυτά που ανάγουν σε απειλή το τελευταίο πράγμα που θα μπορούσαμε να φανταστούμε σε τέτοιο ρόλο --π.χ. τα Slugs: Muerte Viscosa (1988), Day of the Triffids (1962), Night of the Lepus (1972), Attack of the Killer Tomatoes! (1978), ή, για να μην πάμε μακριά, την Επίθεση του Γιγαντιαίου Μουσακά (2000) του Κούτρα.

Με κάτι τέτοιο στο μυαλό έπιασε το στυλό (και την κάμερα) ο Jonathan King, που σκέφτηκε "τι μπορώ να βρω σε αφθονία στη Νέα Ζηλανδία, που να είναι ακίνδυνο και ανύποπτο;". Με δεδομένο ότι σε κάθε Νεοζηλαδό αντιστοιχούν 7 πρόβατα, είναι πολύ πιθανό να χρειάστηκε απλώς να κοιτάξει πάνω σε τι καθόταν, για να βρει την απάντηση. Με την ιδέα των γενετικά μεταλλαγμένων προβάτων, που από άβουλες μηχανές παραγωγής μαλλιού, γάλακτος και κοπριάς, μετατρέπονται σε μανιακούς δολοφόνους που στη συνέχεια μετατρέπουν τα θύματά τους σε... were-sheep, και με τη Weta (των Δαχτυλιδιών) στα αλά Braindead ειδικά εφέ, ο King γύρισε ένα φιλμ που, σερφάροντας στο hype των Φιδιών, επιθυμεί να βγάλει κέρδος στο box office --κάτι όχι αδύνατο, αφού το μεγαλύτερο μέρος του καστ πληρώθηκε με γρασίδι.

Το φιλμ παρουσιάστηκε στο Toronto, σε μια προβολή event που συνοδευόταν και από 3-4 συμπαθή τετράποδα, φανερά αγχωμένα μια που δεν έχουν ακόμα συνηθίσει το σταριλίκι. Στο κλιπάκι βλέπουμε το --διάσημο πλέον-- ωτολάγνο baby-προβάτο, ενώ προς το τέλος διαπιστώνουμε με ευχαρίστηση πως ο σκηνοθέτης, που είχε πει πως στο φιλμ θα εξετάζονται όλες οι πιθανές σχέσεις μεταξύ ανθρώπου και προβάτου, κράτησε την υπόσχεσή του. Οπότε ελπίζουμε κάποιος να φέρει αυτό το φιλμ στην Ελλάδα, έστω και μόνο σε DVD. Και οι υπάλληλοι των βίντεοκλαμπ να μην το τοποθετήσουν ανάμεσα στα ντοκιμαντέρ ή, ακόμα χειρότερα, στις bestiality τσόντες.

Δες/Κρύψε μόνο το πρώιμο footage

Στο μεταξύ, το Toronto ταρακουνιέται κι απ' το δραματοποιημένο mockumentary Death of a President, το οποίο προσέλκυσε ουρά δημοσιογράφων και ανθρώπων της βιομηχανίας του θεάματος έξω από την αίθουσα 319 ατόμων όπου προβλήθηκε την Τρίτη. Φυσικά, οι περισσότεροι έμειναν έξω απ' την ταινία του Βρετανού Grabreil Range, που εξιστορεί τα γεγονότα που οδηγούν σε, και ακολουθούν την πολυπόθητη υποτιθέμενη δολοφονία του Bush Jr., και έχει προκαλέσει με το θέμα της, και εντυπωσιάσει με την τεχνική της. Κι ενώ οι ρεπόρτερς προσπαθούν να καταλάβουν που τελειώνει η πραγματικότητα και που αρχίζει η φιξιόν στον προϋπολογισμό και την τιμή που έπιασε στην αγορά, οι αντιδράσεις των πρώτων θεατών προϊδεάζουν για ένα μάλλον overhyped προϊόν. Αφού περισσότερο απ' το τι λέει, τους ενδιαφέρει το πώς φτιάχτηκε η ταινία, που μπλέκει αληθινό footage, επεξεργασμένο αληθινό footage και σκηνοθετημένο footage.