The Texas Chainsaw Massacre: The Beginning (2006)

Πειραγμένη οικογένεια μαζεύει παραμορφωμένο μωρό απ’ τα σκουπίδια, το μεγαλώνει, του φοράει μάσκα, και το στέλνει για δουλειά στο σφαγείο του χωριού. Όταν το σφαγείο κλείνει και το χωριό ερημώνει, η οικογένεια παραμένει, και τρέφεται με περαστικούς. Ο μικρός αναλαμβάνει τη χασαποδουλειά, κι αρχίζει να χτίζει τη φήμη του ως ο διαβόητος Σχιζοφρενής Δολοφόνος με το Πριόνι.Όταν λέμε prequel, μιλάμε συνήθως για την ιστορία που έγινε πριν απ’ την ιστορία που έγινε μετά, η οποία είναι και η ιστορία που ξέρουμε. Όταν όμως αρχίζει η ταινία, και το prequel ξεπετάγεται στα πρώτα 10-15 λεπτά, και μάλιστα σχεδόν εν είδη flashback, για να περάσουμε γρήγορα-γρήγορα σε βιαστική αναπαράσταση της ιστορίας που ήδη ξέρουμε, τότε πια δε μιλάμε για prequel. Μιλάμε για απάτη. Απ’ αυτές που το Hollywood αρέσκεται να ξεπετά τελευταία στον τομέα του horror.

Αυτά βέβαια, σε περίπτωση που ξέρουμε την ιστορία που υποτίθεται ότι ξέρουμε, και που ακολουθεί το υποτιθέμενο prequel. Γιατί αν δεν ξέρουμε για το Texas Chainsaw Massacre, το εν λόγω “prequel,” μπορούμε κάλλιστα να το δούμε σαν remake. Ή premake, για να εισάγουμε και καμιά ορολογία. Αποτυχημένο premake βέβαια, γιατί αν και δεν τσιγκουνεύεται το μη ακατάλληλο gore (σχήμα οξύμωρο αν θες την άποψή μου), η ανέμπνευστη πλοκή, το αδιάφορο cast και κυρίως η παντελής έλλειψη στυλ που προσπαθεί ο σκηνοθέτης να καλύψει με ανηλεή φιλτραρίσματα, το κάνουν μια εμπειρία που καλύτερα να αποφύγεις, ακόμη κι αν αυτό σου κοστίσει τα νεφρά σου.