No Body Is Perfect (2006): Raphaël Sibilla interview

Έναν καλό σκηνοθέτη που να είναι άσχετος με το θέμα για να μπορεί να το προσεγγίσει με την αγνότητα του θεατή, έψαχνε ο παραγωγός του No Body is Perfect (2006), όταν το project ήταν ακόμα στα σκαριά ως ντοκιμαντέρ για την σεξουαλικότητα εν γένει. Τον ντοκιμαντερίστα του τον βρήκε στον Raphaël Sibilla, όταν ο πιτσιρικάς τότε, στεκόταν ανάμεσα στους υποψήφιους για το Swiss Film Prize με το ντεμπούτο του, 117 police secours (2001), πριν μια πενταετία περίπου.

Τεσσερα χρόνια γυρισμάτων μετά, το ντοκιμαντέρ είχε ήδη στραφεί στον σκοτεινό κι αποπνικτικό χώρο της σωματικής κακομεταχείρισης, του σαδομαζοχισμού, των φετίχ, της διαφυλλετικότητας και του body performance. Και είχε ταξιδέψει από την Ασία, στην Ευρώπη και στην Αμερική, για να υπογραμμίσει τις πολιτισμικές και φιλοσοφικές αποστάσεις των λαών και των γειτόνων, μέσα απ' την εξερεύνηση των σεξουαλικών τους ιδιαιτεροτήτων. Ε και ένα χρόνο μοντάζ μετά, βγήκε στις αίθουσες ένα καλοζυγισμένο φιλμ, πλούσιο, αλλά και συγκρατημένο, που χωρίς να σοκάρει τους αμύητους, τούς ανοίγει παράθυρο σ' έναν κόσμο που δεν θέλησαν να γνωρίσουν, δικαιώνοντας έτσι τον λόγο ύπαρξης κινηματογραφικών φεστιβάλ. Όσο για τους γνώστες, μπορεί να μην τους λέει τίποτε καινούριο, αλλά τους αντιμετωπίζει με σεβασμό και ειλικρίνεια, προσφέροντάς τους μια πιο σφαιρική θεώρηση ενός θέματος που συνήθως στις μάζες παρουσιάζεται ως freak show.