Ο Steven Seagal υπεράνω πάσης υποψίας


Στο διαβόητο σκάνδαλο Pellicano που η τελική του έκβαση πάει από αναβολή σε αναβολή όσο ξεφουσκώνει, στηρίζει τις ελπίδες του να αναδειχτεί σε Fatty Arbuckle του 21ου αιώνα ο αναμφισβήτητος διάδοχος του John Candy στο χώρο των κινηματογραφικών πολεμικών τεχνών, Steven Seagal, απευθυνόμενος στους LA Times.

Στο δημοσίευμα που έκανε το γύρο του κόσμου μέσω των διεθνών πρακτορείων, ο αναγνωρισμένος μετενσαρκωτής δεκάδων Βουδιστών πνευματικών ηγετών, ζητά από το FBI να απολογηθεί επίσημα για την εμπλοκή του ονόματός του στην αρχή των ερευνών που οδήγησαν στην αποκάλυψη του σκανδάλου. Σύμφωνα με τον εκ των λαμπρότερων θεραπόντων της συγγραφής και της υποκριτικής της 7ης τέχνης (ταλέντα που η εκτυφλωτική σεξουαλική του γοητεία άφησε δυστυχώς στο περιθώριο, παρ' ελπίδα του ιδίου), οι κατηγορίες της δημοσιογράφου Anita M. Busch ότι προσπαθούσε να την τρομοκρατήσει για να αποτρέψει τη δημοσίευση άρθρου της μη κολακευτικού γι' αυτόν και τον συνεργάτη του Julius R. Nasso, αποδείχτηκαν εντελώς ανυπόστατες εν γνώσει του FBI που συνεχίζει ακόμα την έρευνα. Και η εμπλοκή του ονόματός του προφανώς δημιουργεί ένα παραμορφωτικό πρίσμα, υπό το οποίο τη συνεχή επέκταση της πνευματικής του αύρας από την ομοίως συνεχή βουδιστική μελέτη και πρακτική του, κοινό και βιομηχανία του θεάματος θωρούν ως υπερσυγκέντρωση λίπους και υγρών.

Όπως δε κουράζεται να αφηγείται ο μέγιστος ανήρ, παρά τις αμφιβολίες και το γέλωτα των απίστων, στην Ιαπωνία λατρεύεται ως θεότητα έχοντας εξυψώσει την παραδοσιακή ευγενική αμυντική τέχνη του Aikido σε οικουμενικά οικολογικά φιλάνθρωπα επιθετική με τη χρήση μέσων ειρηνικού διαλογισμού (βλ. σαρανταπεντάρια και οπλοπολυβόλα). Αφού δε, χρησιμοποιώντας μόνο το μικρό δάχτυλο του αριστερού του χεριού, αποτέλεσε το κύριο όργανο της CIA εις την πάταξη του οργανωμένου εγκλήματος και την εγκαθίδρυση αιώνιας δημοκρατίας στην ασιατική ζώνη και εκπαίδευσε, επανιδρύοντάς το ουσιαστικά, το επίλεκτο σώμα SEAL του αμερικάνικου πολεμικού ναυτικού, βρέθηκε να εκδηλώνει διαφορετικές πτυχές του αστείρευτου ταλέντου του στο Χόλιγουντ στα τέλη της δεκαετίας του '80. Εκεί, φυσικά, ανέτρεψε κάθε στερεότυπο, στις ταινίες πολεμικών τεχνών, αδικημένου και ξυλοφορτωμένου που έπειτα από επίπονη εκπαίδευση ζητά δικαίωση. Καθιερώνοντας το πρότυπο του ήρωα που, ακριβώς όπως και στον πραγματικό του βίο, παραμένει ατσαλάκωτος ακόμα και όταν απρόσεκτος οδηγός πατήσει τον αγαπημένο του σκύλο και εξαναγκαστεί (ο ήρωας) να τον νουθετήσει (τον απρόσεκτο) περνώντας οστά του σώματός τους από τις εσοχές του κρανίου τους, σε συγγενείς φίλους και συμπολίτες (και των δύο).

Τα τελευταία χρόνια, υπό διωγμό όπως κάθε προφήτης, ο Steven Seagal ανατρέπει κάθε σύμβαση πρωταγωνιστή σε φιλμ, χρησιμοποιώντας αντικαταστάτη σε οποιαδήποτε σκηνή απαιτείται να παραμένει όρθιος ή να ομιλεί. Παράλληλα εξακολουθεί να είναι αγαπητός στους συνεργάτες του, κλωτσώντας τους φιλικά στους όρχεις σε κάθε ευκαιρία και περνώντας τους από εξαντλητικό casting στο ειδικό χαλί του γραφείου του αν τυχαίνει να μη διαθέτουν (όρχεις). Επιπλέον περιοδεύει ανά τον κόσμο δίνοντας συναυλίες σε αχανή bar και pub, έχοντας αποκαλύψει τον διαπλανητικό ροκ σταρ που έκρυβε, από σεβασμό, βαθιά μέσα του όσο ο Ντέμης Ρούσσος ήτο εν ενεργεία. Επεκτείνοντας τις κοινωφελείς (για τον ίδιο) επιχειρηματικές του δραστηριότητες, έχει προσθέσει τους τίτλους "energy drink formulator" και "world's first antiperspirant aftershave inventor" στο ανυπέρβλητο βιογραφικό του. Στο παρελθόν έχει κατηγορήσει οποιονδήποτε, από Μαφία και Sony μέχρι ηλικιωμένους που προκάλεσε σε πάλη και τον άφησαν αναίσθητο και χεσμένο, για επίδειξη υστεροβουλίας απέναντι στην ανωτερότητά του.


4 Responses so far.

  1. cheaptalk said

    Να σημειώσω ότι υπονοείται η αξιοπρέπεια στον τίτλο (i.e. "υπεράνω πάσης υποψίας αξιοπρέπειας") και το θέμα βγήκε λίγο μεγαλύτερο και χοντρό από τα συνηθισμένα ελαφρά ειρωνικά στις Μάσες. Αλλά είναι από τους πιο χυδαία ατάλαντους, φαντασιόπληκτους, θρασύδειλους εκμεταλλευτές στο χώρο. Γεγονός που εξηγεί βέβαια γιατί παραμένει ακόμα σχετικά επιτυχημένος, δημοφιλής και σεξοσύμβολος.

  2. cheaptalk said

    Την ιλαρή πιθανότητα ο Seagal να είναι "just a bit too classy, a bit too spiritual and a bit too philanthropic for the ugly materialistic ideals that prevail today" εξετάζει σήμερα ο James Donaghy στα blogs του Guardian. Αν και το συμπέρασμα είναι αβίαστα ότι πρόκειται για "slimy, publicity-seeking turd of epic proportions".

  3. ΜΑΝΤΗΣ ΚΑΚΩΝ said

    O Seagal καλως η κακώς έχει κανει ταινιες που εχουν αποφερει κερδη πανω απο 600εκ. Τωρα αν ειναι κομπλας ή οχι...δεν τον ξερω και απο χθες. Ειναι όμως ο μοναδικος που τουλαχιστον ξερει να δερνει στις ταινιες του. (τωρα ειναι 57 και δεν μπορει να παρει τα ποδια του δυστυχως.

    Τουλαχιστον λιγο σεβασμο στους action stars.

  4. cheaptalk said

    Νομίζω ότι δε μας ξέρεις και νομίζω επίσης ότι δεν έκανες καν τον κόπο να δεις τι γράφει η μαρκίζα στη κορυφή της σελίδας. Νομίζω επιπλέον ότι δεν αμφισβητείς όσα έγραφα (το 2007) και θα ήταν δύσκολο γιατί ήταν διασταυρωμένα και τεκμηριωμένα. Και όσα έγραφα είναι και ελάχιστα και ενδεικτικά, οπότε η δικιά μου προτροπή είναι "λίγη προσοχή στο τι λες και που", έλεος.

    Όσο για το ξύλο του Seagal, πέρα από όλα τα παραμύθια του, το aikido υποτίθεται είναι αμυντική τέχνη και αμυντική τέχνη που προστατεύει και τον επιτιθέμενο. Οπότε εκτός από ότι είναι ο μόνος (όπως έγραφα) που "χρησιμοποίησε" τις πολεμικές τέχνες κυρίως επιθετικά, χρησιμοποίησε και.. αμυντική από πάνω. Και έτσι κι αλλιώς η πραγματική πολεμική τέχνη του Seagal είναι το bullshido, αλλά και το aikido πια bullshido το λένε αρκετοί, την εποχή του UFC και των ΜΜΑ διαγωνισμών. Και άμα δε σου φτάνουν αυτά, ακόμα και οι κομπάρσοι του στα γυρίσματα τα παίρναν με τα παραμύθια που έλεγε, και είναι πασίγνωστη η φάση που ένας 60άρης προσφέρθηκε να βοηθήσει στο να αποδείξει ότι ο Seagal ξεφεύγει από οποιοδήποτε κεφαλοκλείδωμα επειδή τους τα 'χε πρήξει, και τον άφησε αναίσθητο και χεσμένο, κυριολεκτικά. Το γράφω και στο κείμενο, ακόμα άμα γκουγκλίσεις τον Gene LeBell θα το βρεις εύκολα.

    Και όπως και να 'χει, όχι action star αλλά ούτε η Άννα Βίσση δε χρησιμοποιεί κομπάρσο στα 50 ακόμα και στις σκηνές που περπατάει. Όλοι της γενιάς του και μεγαλύτεροι, από Jackie Chan μέχρι Stallone, μια χαρά τα πήγαν στα 00s και τα πάνε ακόμα.

    Τέλος, τα έσοδα είναι λίγο διαφορετικά από τα κέρδη. Δεν αμφισβητώ ότι έκοψε γύρω στα $700 εκατομμύρια σε εισιτήρια αλλά οι μεγαλοπαραγωγές του στα 90s είχαν και σημαντικό κόστος και οι περισσότερες μπήκαν μέσα, και γι' αυτό άλλωστε πέρασε στη straight-to-DVD αγορά.

Copyright © 2012 Movies for the Masses, Challenging common sense since 2004. Your ticket is
Contact us at moviesforthemasses@gmail.com. Subscribe by RSS or E-mail.