Grace is Gone (2007)

Πατριώτης πατέρας που δεν ξέρει πώς να πει στις δυο κόρες του ότι η μητέρα τους μόλις σκοτώθηκε στο Ιράκ, τις πάει εκδρομή.Δράμα σημαντικής εμβέλειας κυρίως λόγω του τρόπου που διαχειρίζεται την μικρή του κλίμακα, το Grace is Gone είχε κερδίσει το buzz του πρόπερσι στο Sundance όντας η πρώτη δραματική ταινία που κατάφερε να βρει αγοραστές (τους Weinsteins που κόντεψαν, λέει, να γκρεμίσουν απ' τα χτυπήματα την πόρτα στο δωμάτιο του Strouse και των λοιπών συντελεστών για να τους πιάσουν στον ύπνο), buzz που επιβεβαίωσε κερδίζοντας μετά και τα βραβεία κοινού και σεναρίου. Έκτοτε κινήθηκε μάλλον υποτονικά (κυρίως με το σπρώξιμο του ονόματος του Clint Eastwood που παίζει στα credits πάνω απ' τον τίτλο του τραγουδιού Grace is Gone), πράγμα διόλου παράδοξο, αφού κι οι Weinsteins τελικά φοβήθηκαν την περίεργη γκρίζα ζώνη όπου κινείται, εξερευνώντας με εξαιρετικά ήσυχο κι ανθρώπινο τόνο, τον βουβό πόνο μιας ολόκληρης χώρας που προσπαθεί να διαχειριστεί τις απώλειές της σ' έναν πόλεμο που χάνει το πρόσωπό του μόλις κλείσεις την τηλεόραση. Απέχοντας σχεδόν ολοκληρωτικά από πολιτική τοποθέτηση (αν και αν το θες αρκετά, θα βρεις θέση σ' όποια μεριά και να την ψάξεις), το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Strouse είναι ένα αξιοπρόσεχτο συναισθηματικό ταξίδι, κομματάκι μονότονο αλλά ωστόσο συγκινητικό, που καταφέρνει και τη σκηνοθετική του γύμνια να καλύψει, χάρη στην γοητευτικά καθαρή δραματουργική του απλότητα.