Awake (2007)

Πλουσιόπαιδο μπαίνει στο χειρουργείο για μεταμόσχευση καρδιάς και η αναισθησία τον παραλύει, αλλά δεν τον κοιμίζει. Παραδόξως, αυτό έχει ελάχιστη σχέση με την ταινία.Αυτή, είναι η μόνη ανατροπή που αξίζει την έκπληξη και τον κόπο σου, που βέβαια μετά σε βάζει σε απείρως περισσότερους, ο μεγαλύτερος των οποίων (αλλά όχι ο μόνος), είναι να αντέξεις μέχρι το τέλος της ταινίας, πράγμα πολύ πιο δύσκολο απ' όσο θα περίμενες για 80κάτι λεπτά διάρκειας. Πιο τηλεοπτικό κι απ' τη Μαρία την Άσχημη, το ντεμπούτο του Jody Harold ποντάρει προφανώς στο ότι θα παραλύσεις κι εσύ απ' την ηλιθιότητα του σεναρίου του αλλά θα κρατήσεις τις αισθήσεις σου για να νιώθεις τα εγκεφαλικά σου κύτταρα να σκάνε σα pop corn, και παίρνει την αστρική σου προβολή να την πάει μια βόλτα στο παρόν, το παρελθόν, και το κενό ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, ένα ταξίδι στην απιθανότητα, την ευκολία και την αφέλεια, που παίζει σαν τραβηγμένο σαπουνοπεριάρικο επεισόδιο βασισμένο σε απάτη του Sawyer απ' το Lost, αλλά με συμπτώσεις τόσο βολικές, που χρειάζεται περισσότερη συνωμοσία του σύμπαντος για να πετύχουν, απ' το να πέσει στα πόδια σου σπονδυλοχειρούργος απ' τον ουρανό, τη μέρα που μαθαίνεις ότι έχεις καρκίνο στην πλάτη.