Red Cliff (2008): Trailer για τις εποχές
Δες/Κρύψε το 9min trailer
Η φιλόδοξη τεραστιότερη κινέζικη παραγωγή όλων των εποχών, και όχι μόνο των περασμένων, ανοίγει αυτή τη βδομάδα στην Ασία, και φυσιολογικά ασχολήθηκε με το γεγονός, για πρώτη φορά, και όλος ο υπόλοιπος πλανήτης.
Ο προϋπολογισμός ξεκίνησε γύρω στα $30-35 μύρια και σταδιακά έφτασε να ξεπεράσει τα $80Μ (τα οποία θα πρέπει να πολλαπλασιάσεις 3-4 φορές τουλάχιστο, για να καταλάβεις το μέγεθος της δουλειάς για Δυτικά μέτρα). Η υπευθυνότητα ανήκε αρχικά στη χογκογκέζικη Lion Rock και την αχανή όσο και η χώρα της China Film, και στο κόλπο μπήκαν επιπλέον η ταϊβανέζικη CMC, η γιαπωνέζικη Avex και η νοτιοκορεάτικη Showbox. Για πρωταγωνιστές, που δε χωράνε ούτε σε οχτώ (8) αφίσες χαρακτήρων, συζητήθηκε η μισή Άπω Ανατολή (και πιθανά ο Quentin Tarantino και ο Brad Pitt), και πιο χαρακτηριστικά, τη πρώτη μέρα των γυρισμάτων, ο Chow Yun-fat του κυριότερου ρόλου.. βγήκε από τη ταινία και αντικαταστάθηκε από τον Tony Leung που είχε στο σχεδιασμό το δεύτερο όνομα στη μαρκίζα και στη συνέχεια είχε αποσυρθεί. Τα γυρίσματα, που απασχόλησαν εκατοντάδες επαγγελματίες ηθοποιούς και αμέτρητους κομπάρσους, κράτησαν περίπου εννιά (9) μήνες, μέχρι το τέλος του 2007, μέσα σε φήμες για κοσμογονικές καταστροφές και νεκρούς, για να ακολουθήσει second unit δουλειά η οποία έφτασε μέχρι τον Ιούνιο και σε θανάτους που κάναν το γύρο του κόσμου ως ειδήσεις. Το θέμα είναι η πιο ματοβαμμένη και ανισόρροπη περίοδος στην κινέζικη ιστορία, αυτή των Τριών Βασιλείων, και το σενάριο ισορροπεί ανάμεσα στην επιστημονική και τη θρυλική ρομαντική καταγραφή της, με αποτέλεσμα να πλακώνονται σε καθημερινή βάση οι Κινέζοι για την πιστότητα κάθε σκηνής, και το φιλμ να ξεχειλώνει θεωρητικά στις τέσσερις ώρες και να κόβεται στα δύο, ώστε το πρώτο μέρος να διαρκεί.. 144 λεπτά και να περιλαμβάνει 40-50 περιφερειακών μαχών σαν απλό ορεκτικό για τη μεγάλη σύγκρουση.
Το θαύμα είναι ότι ο John Woo, που επιστρέφει στα πάτρια μετά από καμιά δεκαριά χρόνια και σχεδίαζε τη παραγωγή καμιά εικοσαριά (και είναι συνιδιοκτήτης της Lion Rock φυσικά), κατάφερε όχι μόνο να μη καταρρεύσει μαζί με όλο το σκηνικό αλλά, κατά τα φαινόμενα, να παραδώσει κιόλας (αυτό το επικότερο των εποχών που λέγαμε). Το θαυμάσιο θα ήταν να βλέπεται και η μία, (κατά πάσα πιθανότητα) δίωρη, ταινία που θα προκύψει για διεθνή κατανάλωση όταν και το δεύτερο μέρος του Chi Bi (2008) έχει κλείσει τον κύκλο του στις ασιατικές αγορές, στο τέλος του χρόνου.
Ο προϋπολογισμός ξεκίνησε γύρω στα $30-35 μύρια και σταδιακά έφτασε να ξεπεράσει τα $80Μ (τα οποία θα πρέπει να πολλαπλασιάσεις 3-4 φορές τουλάχιστο, για να καταλάβεις το μέγεθος της δουλειάς για Δυτικά μέτρα). Η υπευθυνότητα ανήκε αρχικά στη χογκογκέζικη Lion Rock και την αχανή όσο και η χώρα της China Film, και στο κόλπο μπήκαν επιπλέον η ταϊβανέζικη CMC, η γιαπωνέζικη Avex και η νοτιοκορεάτικη Showbox. Για πρωταγωνιστές, που δε χωράνε ούτε σε οχτώ (8) αφίσες χαρακτήρων, συζητήθηκε η μισή Άπω Ανατολή (και πιθανά ο Quentin Tarantino και ο Brad Pitt), και πιο χαρακτηριστικά, τη πρώτη μέρα των γυρισμάτων, ο Chow Yun-fat του κυριότερου ρόλου.. βγήκε από τη ταινία και αντικαταστάθηκε από τον Tony Leung που είχε στο σχεδιασμό το δεύτερο όνομα στη μαρκίζα και στη συνέχεια είχε αποσυρθεί. Τα γυρίσματα, που απασχόλησαν εκατοντάδες επαγγελματίες ηθοποιούς και αμέτρητους κομπάρσους, κράτησαν περίπου εννιά (9) μήνες, μέχρι το τέλος του 2007, μέσα σε φήμες για κοσμογονικές καταστροφές και νεκρούς, για να ακολουθήσει second unit δουλειά η οποία έφτασε μέχρι τον Ιούνιο και σε θανάτους που κάναν το γύρο του κόσμου ως ειδήσεις. Το θέμα είναι η πιο ματοβαμμένη και ανισόρροπη περίοδος στην κινέζικη ιστορία, αυτή των Τριών Βασιλείων, και το σενάριο ισορροπεί ανάμεσα στην επιστημονική και τη θρυλική ρομαντική καταγραφή της, με αποτέλεσμα να πλακώνονται σε καθημερινή βάση οι Κινέζοι για την πιστότητα κάθε σκηνής, και το φιλμ να ξεχειλώνει θεωρητικά στις τέσσερις ώρες και να κόβεται στα δύο, ώστε το πρώτο μέρος να διαρκεί.. 144 λεπτά και να περιλαμβάνει 40-50 περιφερειακών μαχών σαν απλό ορεκτικό για τη μεγάλη σύγκρουση.
Το θαύμα είναι ότι ο John Woo, που επιστρέφει στα πάτρια μετά από καμιά δεκαριά χρόνια και σχεδίαζε τη παραγωγή καμιά εικοσαριά (και είναι συνιδιοκτήτης της Lion Rock φυσικά), κατάφερε όχι μόνο να μη καταρρεύσει μαζί με όλο το σκηνικό αλλά, κατά τα φαινόμενα, να παραδώσει κιόλας (αυτό το επικότερο των εποχών που λέγαμε). Το θαυμάσιο θα ήταν να βλέπεται και η μία, (κατά πάσα πιθανότητα) δίωρη, ταινία που θα προκύψει για διεθνή κατανάλωση όταν και το δεύτερο μέρος του Chi Bi (2008) έχει κλείσει τον κύκλο του στις ασιατικές αγορές, στο τέλος του χρόνου.
Previously on Movies for the Masses: Mirrors (2008): Trailer δύο όψεων