Caos Calmo (2008)

Ήρεμο Χάος / Quiet Chaos
Quiet Chaos, Poster

Σκηνοθεσία: Antonello Grimaldi
Σενάριο: Nanni Moretti, Laura Paolucci, Francesco Piccolo
Παίζουν: Nanni Moretti, παγκάκι, περαστικοί


Δες/Κρύψε το trailer

Πενηντάρης μανατζαρέος χάνει τη γυναίκα του από πεπονόφλουδα τη μέρα που σώζει ξανθιά σκύλα από πνιγμό. Και περνάει τις ώρες του σε ένα παγκάκι έξω από το σχολείο της κόρης του, μέχρι να περάσει για να τη στήσει στο παράθυρο να την ξεκωλιάσει (τη σκύλα, όχι τη πεπονόφλουδα).Quiet Chaos, PhotographΠριν την, αποκαλούμενη, νέα, άνοιξη του ιταλικού κινηματογράφου που ξεκίνησε στις Κάνες και, τουλάχιστο με το Gomorra (2008), στοχεύει και πέρα από την απονομή των Ευρωπαϊκών Βραβείων στην οποία θα παρευρεθεί με δύο (2) μεγαϋποψήφιες για πέντε (5) αγαλματάκια η καθεμιά, πριν ανθίσουν τα πρώτα χρυσαφένια μπουμπούκια, ένας κούκος, μουσάτος και με παλιομοδίτικη φράντζα, λάλαγε στο χιονισμένο παγκάκι της ιταλικής παραγωγής, για να γίνει αφίσα στο φεστιβάλ του Βερολίνου και στα ταμεία της χώρας του. Ο Nanni Moretti, κούκος τόσο οικείος στον κάθε κάτοικο της γης που ευφορεί το φίνο λιγκουίνι, ώστε να θεωρείται ιεροσυλία από το Βατικανό το να κατεβάζει τα βρακιά πίσω από την Isabella Ferrari (ο Moretti όχι το λιγκουίνι), αυτή τη φορά αρκείται στο να μεταφέρει μια νουβέλα του Sandro Veronesi και να πρωταγωνιστεί σε μια ταινία που από μακριά θυμίζει συνέχεια του Δωμάτιου του Γιου μου (2001). Η σκηνοθεσία του χαμένου στη τιβί για χρόνια Antonello Grimaldi όμως, τόσο αντιεμφατική που πιάνει μέχρι και το βασιλιά της επίδειξης ψιλοβλάχικης ανωτερότητας, σε πείθει ότι το Ήρεμο Χάος (2008) είναι εσκεμμένα μια ταινία για την απώλεια χωρίς αυτήν, μια εξέταση του αποσπασματικού, αποσυνδεδεμένου, παραζαλισμένου τρόπου με τον οποίο την αντιμετωπίζει ο Δυτικός πολιτισμός του 21ου αιώνα.

Χωρίς φλασμπακιές, χωρίς υστερίες γενικά, ο Grimaldi πηδάει από σκηνή σε σκηνή με την ίδια άνεση που το σενάριο αλλάζει γλώσσες, προσθέτοντας τη δικιά του, την ανθρώπινη, κι ένα χιούμορ εξίσου υπόγειο (βάζοντας τον Roman Polanski, σε cameo, να γυροφέρνει έξω από σχολείο, για παράδειγμα). Και το υπόλοιπο καστ του είναι ήρεμα αποτρελαμένο, με πρώτη τη Valeria Golino, πρωταγωνίστρια και στο La Ragazza del Lago (2007) που σάρωσε τελικά τα φετινά DiDonattelos, στα οποία το Χάος πήγε με 18 υποψηφιότητες. Η ταινία, έχοντας και τις αμήχανες στιγμές της, και τις κραχτικές, και αυτές όπου ο πρωταγωνιστής ξεσπά σε λυγμούς αμέσως μετά το διάλειμμα, είναι από τις σπάνιες που εύχεσαι ο σκηνοθέτης να είχε όλους τους πόρους και την άνεση να τελειοποιήσει.

Δες/Κρύψε τις αίθουσες που ανοίγει

*Το πρόγραμμα αναδημοσιεύεται από το Αθηνόραμα και ισχύει για την πρώτη βδομάδα προβολής

ΚΕΝΤΡΟ - ΚΟΛΩΝΑΚΙ - ΕΞΑΡΧΕΙΑ
ΑΠΟΛΛΩΝ CINEMAX CLASS
Σταδίου 19 (ΜΕΤΡΟ Πανεπιστήμιο), 210-3236811.
Πεμ. - Τετ.: 18.00/ 20.20/ 22.40


2 Responses so far.

  1. cheaptalk said

    (Σήμερα ανοίγουν και Body of Lies (2008) και Elegy (2008) που ανεβάζω any moment now. Και Midnight Meat Train (2008) που μάλλον θα το αφήσω πιο άφαντο και από τη Lionsgate.)

  2. cheaptalk said

    Για την ιστορία, το Body of Lies το ανέβασα, ξημερώματα Παρασκευής (και το body υπάρχει μόνο στο βιβλίο παρεμπιπτόντως --από τα πολλά που φυσιολογικά άφησα έξω από τη κριτική). Την Elegy την έφαγε η κούρασή μου. Παραθέτω ακριβώς το μόνο που έγραψα, την εισαγωγή, μιας και ψιλοξεσκαρτάρω τα todo μου. Αν θες και τις σημειώσεις μου, στείλε mail στη γνωστή διεύθυνση.

    Στηρίζοντας ακλόνητα ότι περιμένεις από τον τίτλο της και γυναίκα σκηνοθέτρια, η Ελεγεία (2008) είναι μια πένθιμα φωτισμένη, ψευτοαχαμνή ψευτορομαντική ψευτομελαγχολική ταινία, κομπλέ με πιάνα και βιολιά στην υπόκρουση και τον Kingsley να παίζει σα να παρίσταται στην κηδεία του έχοντας ξεμείνει από λαξατόλ.

Copyright © 2012 Movies for the Masses, Challenging common sense since 2004. Your ticket is
Contact us at moviesforthemasses@gmail.com. Subscribe by RSS or E-mail.