Katalin Varga (2009): Berlinale competition promo


Εκτός κι αν ο Dieter Kosslick έβαλε στο διαγωνιστικό όποια παραγωγή είχε όρεξη να περπατάει σε κόκκινα χαλιά στο Βερολίνο το καταχείμωνο (πράγμα όχι πολύ απίθανο κρίνοντας από το ότι ακόμα και φέτος το πρόγραμμα περιλαμβάνει συνολικά 18 + 8 außer konkurrenz, προς θλίψη και βαρύ αναστεναγμό των δημοσιογράφων που μόνο ταινίες να γιουχάρουν φαίνεται να έχουν βρει μέχρι τώρα), η Katalin Varga (2009) κάποιου Peter Strickland διαγράφεται με διαφορά η πιο ενδιαφέρουσα της Berlinale, ούσα παγκοσμίως άγνωστη και γυρισμένη στα 16mm για ψίχουλα.

Ψίχουλα, περίπου €22 χιλιάδες, που μάζεψε, όπως λέει, ο σκηνοθέτης όταν πέθανε κάποιος θείος του και πούλησε το κοτέτσι του στο Aldershot. Για να πάρει τα βουνά και τα λαγκάδια, μαζί με τον αδερφό του, τη μάνα του(!), ένα φίλο του από το σχολείο, και την απαραίτητη γκόμενα για τον βιασμό (προβλεπόμενο από το σενάριο), σε περιοχές της Τρανσυλβανίας τόσο αραιοκατοικημένες που δεν έχουν καν όνομα. Update: Και νωρίτερα πάντως, μπλεγμένος και σε διάφορα θεατρικά και μουσικά σχήματα για δεκάξι χρόνια, ο Strickland κάθε άλλο παρά κοντά στο κέντρο του κινηματογραφικού κόσμου και του γενικότερου κατεστημένου αισθάνονταν, βρίσκοντας παντού κλειστές πόρτες, σύμφωνα με την εξομολόγησή του στο BBC. Σύμφωνα με το δεύτερο και μοναδικό άλλο δημοσίευμα για το φιλμ πριν τη προβολή του, αυτό του Variety, η ζωή του 35χρονου άλλαξε για πάντα στα 16 του όταν είδε για πρώτη φορά το Eraserhead (1977) στο Λονδίνο. Είκοσι χρόνια αργότερα στο Βερολίνο, το τελικό του ρίσκο φαίνεται να αποδίδει, αφού το 82λεπτο φιλμάκι που γύρισε στα Ούγγρικα και τα Ρουμάνικα χωρίς να σκαμπάζει γρι και ανέλαβε να το διορθώσει (ήχο, χρώμα, μοντάζ, κτλ.) μια οικογενειακή εταιρεία παραγωγής από τη χώρα του Δράκουλα, πουλήθηκε σε Γαλλία, πρώην Γιουγκοσλαβία και Ελλάδα (Rosebud) πριν καν προβληθεί επίσημα, με αποτέλεσμα η Memento που το αντιπροσώπευε να ανοίγει σαμπάνιες. Τις αντιδράσεις από τη δημοσιογραφική προβολή μετέφεραν συγκρατημένα ως συγκρατημένες οι φίλοι του verbal στο Cineuropa, ενώ ο έτερος κολλητός των Μαζών, Boyd van Hoeij, χαρακτηρίζει την Καταλίνα κάτι σε Black Beauty (ή αλλιώς, "dark horse" του διαγωνιστικού) στην ανταπόκρισή του για αμερικάνικη κατανάλωση.


4 Responses so far.

  1. cheaptalk said

    (το χτεσινό πια άρθρο του Variety ξεκίναγε λέγοντας κάτι για "σημερινό κόκκινο χαλί" αλλά έχει πια διορθωθεί, αν απορείς)

  2. cheaptalk said

    Συμπλήρωσα το θέμα, που το είχα βγάλει έκτακτα μια μέρα νωρίτερα. Ο λόγος (του εκτάκτου) είναι φανερός στο κείμενο που αντικαταστάθηκε στο update και εξηγεί και την εξήγηση στο παραπάνω σχόλιο:

    Περιοχές της Τρανσυλβανίας στις οποίες αγνοείται γενικά και ο verbal, ψάχνοντας τα κλιπάκια της Στρέλλας (2008) που χρειάζονταν για να γράψει για την αποψινή προβολή της ταινίας του Πάνου Κούτρα στα πλαίσια του βερολινέζικου Πανοράματος. Οπότε τα λιγοστά της ερμμ.. Καταλίνας με σίγμα μπροστά, θα τα συμπληρώσω αύριο που θα την έχει δει και κανένας. Εναλλακτικά μπορείς να διαβάσεις τα περισσότερα στο BBC και το Variety, στα μοναδικά δημοσιογραφικά δημοσιεύματα ως τώρα (και με αυτό του Variety να προορίζονταν προφανώς να βγει αύριο).

  3. cheaptalk said

    Οι του Cineuropa χαρακτηρίζουν τον Strickland "Greek-born" άρα.. είχαμε τέσσερις (4) ελληνικές συμμετοχές στο Βερολίνο φέτος. Παντού αλλού βέβαια αναφέρεται (και ο ίδιος λέει) ότι γεννήθηκε στην Αγγλία, ενώ η μάνα του διδάσκει Ελληνικά όπως ξετρύπωσα (άρα μπορεί αυτή να έχει καμιά παραπάνω σχέση με την Ψωροκώσταινα).

  4. cheaptalk said

    (από το "ξετρύπωσα" παραπάνω λείπει η παραπομπή)

Copyright © 2012 Movies for the Masses, Challenging common sense since 2004. Your ticket is
Contact us at moviesforthemasses@gmail.com. Subscribe by RSS or E-mail.