Mal Día Para Pescar (2009)

Τελειωμένος παλαιστής περιοδεύει στη Λατινική Αμερική υπό τις εντολές του μεφιστοφελικού του μάνατζερ, που του ψαρεύει εύκολο χρήμα από επιδείξεις και στημένες προκλήσεις, μπουκώνοντάς τον με υποσχέσεις για μεγάλο come-back στις ΗΠΑ.Η μέρα όμως που η απάτη του σκάει στη μούρη του, αποδεικνύεται χάλια μέρα για ψάρεμα σε μια μαύρη δραμεντί με στοιχεία νουάρ στο σενάριο, τα οποία φροντίζει ο πρωτάρης στα μεγάλου μήκους Ουρουγουανός σκηνοθέτης, να υπογραμμίσει επιδεικτικά με τη στυλάτη φωτογραφία του και να τα τονίσει με το υπνωτιστικό, υπομονετικό μοντάζ του, που αφήνει να ξεδιπλωθούν μελένια τα μελαγχολικά στοιχεία μιας ιστορίας που εξερευνά περισσότερο απ’ τις πτυχές του εκμεταλλευμένου, αυτές του εκμεταλλευτή, ενός χαρακτήρα που συστήνεται, αναμενόμενα, μιαρά διπρόσωπος, για να αναπτυχθεί αποκαλύπτοντας στο σκοτεινό ψυχισμό του, τις ζεστές γωνιές συμπόνιας, πνιγμένες όπως είναι απ’ την ανάγκη να στήσει αυτήν την παγίδα στον άνθρωπο που δένει με αλυσίδες, όχι μόνο για να τον εκμεταλλευτεί ο ίδιος, αλλά και για να τον βοηθήσει να επιβιώσει, προστατεύοντάς τον απ’ το ενδεχόμενο να έρθει αντιμέτωπος με το δεδομένο λυκόφως του. Έχοντας τη δόση αστοχίας του, το σενάριο προσπαθεί να ρίξει μερικές γροθιές σάτιρας στην ευρύτερη έννοια της εξαπάτησης των αδυνάμων που δεν είναι τόσο αδύναμοι όσο τους κάνουν να πιστεύουν αυτοί που τους παίζουν τα ταμπούρλα να χωρέψουν, η δυναμική του όμως ξεφουσκώνει όταν αρχίζουν οι αχρείαστες σταυροβελονιές της πλοκής, οι χαρακτήρες σμπαραλιάζονται όταν εμφανίζονται οι επαναληπτικότητες των μανιερισμών τους, κι ο στόχος θολώνει όλο και πιο πολύ, μέχρι η ταινία να οδηγηθεί στο φινάλε της, που έρχεται κάνα μισάωρο αργότερα απ’ το τέλος των καυσίμων της.