Due Date (2010): Trailer με Hangover
Ανάμεσα στις βαριές παραγωγές που σμπρώχνονταν για λίγο αέρα πριν τη πιο αναμενόμενη ταινία του καλοκαιριού τη προηγούμενη εβδομάδα, η Warner είχε κρατήσει μια θέση και για το Due Date (2010) που διάλεξε να σκηνοθετήσει ο Todd Phillips πριν το Hangover 2 (2011).
Διαδεχόμενο τη μεγαλύτερη ενήλικη κωμωδία των εποχών, το Due Date έχει βέβαια διαφορετικού είδους βαρύτητα, και όπως βλέπεις και στο τιζεροτρέιλερ παίζει στα σοβαρά σε τρίτο επίπεδο γέλιου. Τυπικά στις ιστορίες της εποχής του Κολοκοτρώνη, ο ήρωας μονολογούσε για το κρυφό δράμα του αρχικά με μελοδραματική αφορμή και στη συνέχεια εκεί που δε το περίμενες (όσο σφίγκονταν στη τουαλέτα ας πούμε) μπας και σε πετύχει χωρίς προκατάληψη να βάλεις τα γέλια. Τα μαθήματα σεναρίου για αρχάριους επαναλάμβαναν για κάναν αιώνα ότι έπρεπε να τον πρήζει (τον ήρωα με το κρυφό δράμα) κάποιος να το αποκαλύψει, ώστε να χύνεται η μελούρα πιο εύκολα πάνω στον θεατή, όμως λίγοι το χώνεψαν για να το εφαρμόσουν, ειδικά ανάμεσα στις σεναριογράφες παύλα αστροναύτριες (αν και, περίεργα, οι γυναίκες γενικά είναι αυτές που στη πραγματική ζωή χρησιμοποιούν κατά κόρο το τέχνασμα). Ο Phillips έρχεται, κατευθείαν όσο ακόμα πέφτουν τα λογότυπα των εταιρειών στο trailer, να βάλει τον Galifianakis να ψοφάει στα γέλια στη κορύφωση της δραματικής αποκάλυψης μέσα σε βροχή στην ερημιά, θες δε θες λύνεσαι κι εσύ, και επιπλέον παίρνεις μια καλή ιδέα και για το δημιουργικό και για το.. εκτελεστικό επίπεδο της παραγωγής.
Πριν την εκτέλεση, την ιδέα, τυπικού ασύμβατου road trip, την επεξεργάστηκαν κάποιοι Alan R. Cohen και Alan Freedland. Πιο γνωστή εφαρμογή της ιδέας είναι βέβαια το Planes, Trains & Automobiles (1987), όμως οι υπεύθυνοι φαίνεται να είχαν χειρουργήσει το σενάριο του Flight Risk που είναι σε development αρκετά χρόνια από τη Disney και το οποίο βάζει πιτσιρικά με απαγορευμένη την επιβίβαση σε αεροπλάνα να ταξιδεύει την Αμερική με άτυχο συνοδό (για να πάει σε ειδικό σχολείο για προβληματικά παιδιά). Κάπως παρόμοια, ο Robert Downey Jr. αναγκάζεται να ακολουθήσει τον Zach Galifianakis για να γυρίσει πίσω στη γυναίκα του που γεννάει, με τη γέννα και τη γυναίκα γενικότερα και όλο το παρελθόν των ηρώων που σκάει στη τρίτη πράξη, να δίνουν και τη δραματική ένταση στο σενάριο. Σενάριο που, και στις σκηνές που αποκαλύπτονται επίσημα ακόμα, φαίνεται να το έχει επεξεργαστεί αρκετά ο Phillips από την αρχική του μορφή, και σίγουρα έχει κέντρο του τον Downey Jr. παρόλο που ακόμα κι αυτόν, τον Tony Sherlock Stark Holmes, τον σκιάζει το άστρο του Zach στη προώθηση, εδώ τουλάχιστο με περισσότερες αφορμές από τις αμέτρητες παραγωγές που από πέρσι το καλοκαίρι διαφήμισαν ανελέητα τα καναδυο δευτερόλεπτα εμφάνισής του σε αυτές.
Διαδεχόμενο τη μεγαλύτερη ενήλικη κωμωδία των εποχών, το Due Date έχει βέβαια διαφορετικού είδους βαρύτητα, και όπως βλέπεις και στο τιζεροτρέιλερ παίζει στα σοβαρά σε τρίτο επίπεδο γέλιου. Τυπικά στις ιστορίες της εποχής του Κολοκοτρώνη, ο ήρωας μονολογούσε για το κρυφό δράμα του αρχικά με μελοδραματική αφορμή και στη συνέχεια εκεί που δε το περίμενες (όσο σφίγκονταν στη τουαλέτα ας πούμε) μπας και σε πετύχει χωρίς προκατάληψη να βάλεις τα γέλια. Τα μαθήματα σεναρίου για αρχάριους επαναλάμβαναν για κάναν αιώνα ότι έπρεπε να τον πρήζει (τον ήρωα με το κρυφό δράμα) κάποιος να το αποκαλύψει, ώστε να χύνεται η μελούρα πιο εύκολα πάνω στον θεατή, όμως λίγοι το χώνεψαν για να το εφαρμόσουν, ειδικά ανάμεσα στις σεναριογράφες παύλα αστροναύτριες (αν και, περίεργα, οι γυναίκες γενικά είναι αυτές που στη πραγματική ζωή χρησιμοποιούν κατά κόρο το τέχνασμα). Ο Phillips έρχεται, κατευθείαν όσο ακόμα πέφτουν τα λογότυπα των εταιρειών στο trailer, να βάλει τον Galifianakis να ψοφάει στα γέλια στη κορύφωση της δραματικής αποκάλυψης μέσα σε βροχή στην ερημιά, θες δε θες λύνεσαι κι εσύ, και επιπλέον παίρνεις μια καλή ιδέα και για το δημιουργικό και για το.. εκτελεστικό επίπεδο της παραγωγής.
Πριν την εκτέλεση, την ιδέα, τυπικού ασύμβατου road trip, την επεξεργάστηκαν κάποιοι Alan R. Cohen και Alan Freedland. Πιο γνωστή εφαρμογή της ιδέας είναι βέβαια το Planes, Trains & Automobiles (1987), όμως οι υπεύθυνοι φαίνεται να είχαν χειρουργήσει το σενάριο του Flight Risk που είναι σε development αρκετά χρόνια από τη Disney και το οποίο βάζει πιτσιρικά με απαγορευμένη την επιβίβαση σε αεροπλάνα να ταξιδεύει την Αμερική με άτυχο συνοδό (για να πάει σε ειδικό σχολείο για προβληματικά παιδιά). Κάπως παρόμοια, ο Robert Downey Jr. αναγκάζεται να ακολουθήσει τον Zach Galifianakis για να γυρίσει πίσω στη γυναίκα του που γεννάει, με τη γέννα και τη γυναίκα γενικότερα και όλο το παρελθόν των ηρώων που σκάει στη τρίτη πράξη, να δίνουν και τη δραματική ένταση στο σενάριο. Σενάριο που, και στις σκηνές που αποκαλύπτονται επίσημα ακόμα, φαίνεται να το έχει επεξεργαστεί αρκετά ο Phillips από την αρχική του μορφή, και σίγουρα έχει κέντρο του τον Downey Jr. παρόλο που ακόμα κι αυτόν, τον Tony Sherlock Stark Holmes, τον σκιάζει το άστρο του Zach στη προώθηση, εδώ τουλάχιστο με περισσότερες αφορμές από τις αμέτρητες παραγωγές που από πέρσι το καλοκαίρι διαφήμισαν ανελέητα τα καναδυο δευτερόλεπτα εμφάνισής του σε αυτές.
Previously on Movies for the Masses: Salt (2010): To όνομά της είναι Evelyn Salt