The Trip (2010)

Βρετανοί κωμικοί βγάζουν και μετράνε τα εγώ τους στη διάρκεια γαστριμαργικής τουρνέ των εξοχών της Αγγλίας.Σε μια απ’ αυτές τις μικρές ιδιοφυείς στιγμές που κάνουν την τηλεόραση του εξωτερικού αφορμή να σιχτιρίζεις την ντόπια μας, ο Michael Winterbottom είχε την έμπνευση να βάλει τον Steve Coogan και τον Rob Brydon να στήσουν ένα πρακτικά αυτοσχεδιαστικό οδοιπορικό στα γκουρμέ εστιατόρια της Lake District με αφορμή τη φιξιόν σχετική ανάθεση βρετανικής εφημερίδας στον Coogan. Σχεδιασμένο ως μίνι σειρά έξι ημίωρων επεισοδίων που προβλήθηκαν στο BBC, το project κόπηκε και ράφτηκε σε διάρκεια ταινίας για διεθνέστερη κατανάλωση, με κύριο σημείο πώλησης τους δυο κωμικούς που κατασπαράζουν τις σάρκες τους κανιβαλίζοντας ο ένας το επαγγελματικό στάτους του άλλου, όταν δεν κοντράρονται σε διαγωνισμούς μιμήσεων, ή ανταλλαγές πικρόχολων τσιτάτων. Σαν μάχη stand-up κωμικών σε καθιστή στάση, το The Trip (2010) βρίθει στιγμών εκστατικής σάτιρας και κωμωδίας που πηγάζει κυρίως απ’ το εξαιρετικό timing των πρωταγωνιστών του και φυσικά το φυσικό ταλέντο τους, ενώ τα αρώματα της meta διάθεσης σχολιασμού που είχε αποτελέσει τη βάση για το πανηγύρι του Tristram Shandy: A Cock and Bull Story (2005) του ίδιου δημιουργικού τρίου, αλαφραίνουν κάπως και την άνευρη πλοκή της ταινίας, που όπως φαντάζεσαι, είναι και πιο αλαφρωμένη απ’ τις τουριστικές και γευσιγνωστικές προδιαγραφές της σειράς. Ως συνονθύλευμα στιγμών αυτοτελών επεισοδίων, η ταινία όπως είναι λογικό υποφέρει απ’ την επεισοδιακότητα και την επαναληπτικότητά της, που κάνει τα 107 λεπτά της να γίνονται γολγοθάς μετά το πρώτο μισάωρο, οπότε θα το ευχαριστηθείς καλύτερα, αν το δεις σαν jazz αυτοσχεδιασμό δυο εξαιρετικών σολίστων, που αναμενόμενα σε φάσεις μπορεί να σε χάσουν στις φούγκες τους.