Project X (2012): Trailer ονειρεμένου πάρτι

Άξεστο και σεξουαλικό περιεχόμενο από την αρχή μέχρι το τέλος, ξεγυμνώματα, ναρκωτικά, αλκοόλ, βρόμικη γλώσσα, ανεύθυνη συμπεριφορά και γενικός χαμός -- όλα με συμμετοχή ανηλίκων. Η ένδειξη καταλληλότητας που έδωσε η MPAA στο Project X (2012) του Todd Phillips, είναι μέχρι τώρα και η καλύτερη σύνοψή του, και τα πράγματα αναμένονται να γίνουν.. ακόμα καλύτερα μέχρι το Μάρτιο που ανοίγει η ταινία στις αίθουσες, σύμφωνα τουλάχιστο με το τρέιλερ που από χτες ανεβάζει ρυθμούς στο μάρκετινγκ της Warner.

Το τρέιλερ αλλάζει και τόνο στη προώθηση, το Νοέμβριο είχες ένα τίζερ που εισήγαγε τη ταινία με μονόλογο πιτσιρικά σε στιλ χαμένου/ανασυρμένου υλικού αλλά συνέχιζε σα τυπικό επαγγελματικό βιντεορεπορτάζ από τυπικό rave.. βορείων προαστείων, και είχες και μια αφίσα από τα μεθεόρτια, πλάτη μάνας ρέιβερ που οδύρονταν στη τηλεόραση μεθυσμένου πιτσιρικά που είχε λιποθυμήσει στο γκαζόν. Μετά τον επαναπροσδιορισμό της στρατηγικής, το τρέιλερ τώρα έχει μια εισαγωγή με στημένες "αντιδράσεις κοινού" σα θριαμβολογικό viral για κάνα Paranormal Activity, και στη συνέχεια το ίδιο υλικό με το τίζερ, χωρίς γκομενοσεξαλοσύνες, με έμφαση στη καφρίλα, σα νυχτερινό Jackass γυμνασιόπαιδων. Ενώ η νέα αφίσα υπόσχεται τον πρωταθλητή των σπιτικών φυσικά πάρτι, με τρεις τάβλα στο πεζοδρόμιο και το αδιαχώρητο πίσω στο γρασίδι, σε συμπληρωματικό τόνο, για να μη ξεχνάς και το raving. Αυτό το ανακάτεμα των χαρτιών στη διαφημιστική εκστρατεία, δεν ήτανε και τόσο αιφνιδιαστικό, η Warner προόριζε τη ταινία για το φθινόπωρο του 2011, και τη μετακόμισε καναδυό εποχές αργότερα, προτιμώντας περιορισμένες δοκιμαστικές προβολές, προφανώς για να την επανατοποθετήσει και γενικότερα, να προσδιορίσει καλύτερα το κοινό που στοχεύει. Σαν επιπλέον βασικό στοιχείο σε σερλοκχολμσική εξέταση, με το έργο, σα παραγωγός, ο Phillips είχε ασχοληθεί ανάμεσα στα δυο Hangover, τότε δήλωνε πως το θέμα δεν ήτανε αυτοσχέδια ακροβατικά σε 3D, υπονοώντας πως η παραγωγή του είχε μια ιστορία να αφηγηθεί με "νέα ενδιαφέρουσα προσέγγιση", αλλά κάπου δυο χρόνια αργότερα η ιστορία.. παραμένει επτασφράγιστο μυστικό, και έτσι μπορείς τελικά να συμπεράνεις πως το στούντιο είτε έχει στα χέρια του θησαυρό είτε.. μεγάλη πατάτα, το μόνο σίγουρο είναι πως οι ενδιάμεσες αποχρώσεις όσο πάνε και εξαφανίζονται. Σε πατάτα μπορείς να ποντάρεις, απλά γιατί οι Αμερικάνοι δεν την έχουνε την ηλεκτρονική κουλτούρα, η EDM κατέλαβε την Αμερική μόλις πέρσι, το 2011, και έτσι άντε να γυρίστηκε καμιά απαράμιλλα χωριάτικη αντιμετώπιση στο Χόλιγουντ του 2010. Σε θησαυρό, δείχνει προς το παρόν μόνο το καλό γούστο της υπόκρουσης στη παρουσίαση των σκηνών, το remix του Aoki στην ήδη εμπνευσμένη τότε συνεργασία του Kid Cudi με τους MGMT.