The Black Dahlia (2006)

Δυο μπάτσοι γίνονται συνεργάτες μετά από έναν αγώνα μποξ, και καταλήγουν μπλεγμένοι στο φριχτό φόνο της Μαύρης Ντάλιας. Το κυνήγι του δολοφόνου, φέρνει στην επιφάνεια βρώμικα μυστικά των χολιγουντιανών μεγαλοαστών.
Όταν η πρώτη ανταπόκριση για την ταινία απ’ τη Βενετία, είχε κύριο θέμα το πόσο αποσυντονιστική είναι η ερωτική σκηνή της Johansson (η ποιά;), το πιάσαμε το υποννούμενο, το οποίο επιβεβαιώθηκε κι απ’ το κλίμα συγκρατημένης απογοήτευσης που ακολούθησε. Επειδή τα ’χουνε πει λοιπόν για τη Scarlett --που, εντάξει, στο Match Point ήταν αποσυντονιστικότερη-- εγώ θα πω ότι ο De Palma είναι ο μόνος σκηνοθέτης που κατάφερε τη Swank να φανεί sexy. Γι’ αυτό μάλλον του έδωσε έδειξε κωλαράκι. Όλα αυτά βέβαια, μέχρι ν’ ανοίξει το αλογόστομά της, και να βγάλει τη μποξεροφωνάρα της, αυτή τη φορά με ενοχλητική αγγλική προφορά. Σε άλλα σημεία της ταινίας τώρα, ο Josh Hartnett δυσκολεύεται να βρει το σκληρό εξωτερικό κέλυφος του κυνικού χαρακτήρα με υπολείμματα ρομαντισμού που υποδύεται. Αφήνοντας όμως για άλλη μια φορά υποσχέσεις, κουβαλά την ταινία με τον τρόπο που το κάνουν τα ακατέργαστα διαμάντια: αποτελεσματικά, αλλά ασθμαίνοντας.

Το ζόρι της ταινίας, είναι το πώς η δύναμη γίνεται κι αδυναμία της. Ο De Palma ξεκινά με ένα κομψό σλάλομ ανάμεσα στα πρώτα κεφάλαια του βιβλίου, θέτοντας τις βάσεις της ιστορίας σβέλτα και χωρίς μπλαμπλά, αλλά κάπου στο κόψιμο χάνει το βασικότερο στοιχείο του βιβλίου. Επικεντρώνοντας στο μυστήριο και τη λύση του, περνά στα γρήγορα το ιδιότυπο ménage a trois των χαρακτήρων του Hartnett, του Eckhart και της Johansson, που δίνει στο βιβλίο το συναισθηματικό του πυρήνα, κάνοντας τον αναγνώστη να νιώθει πιο άβολα απ’ τους τρεις άμεσα εμπλεκόμενους. Χωρίς αυτόν τον πυρήνα, η Ντάλια γίνεται ένα τυπικό φιλμ νουάρ, στο οποίο ο De Palma παραλείπει να βάλει τις δαιδαλώδεις στροφές και τις συνωμοσιολογικές βουτιές του Ellroy, αφήνει όμως αποσυντονιστική πληθώρα απρόσωπων ονομάτων, προβληματικά λογικά άλματα και γρίφους που λύνονται βασικά χάρη στη διαίσθηση του ντετέκτιβ. Όχι ότι δεν ήταν αρκετό το ξεπάστρεμα μιας σημαντικής υποπλοκής του βιβλίου που θα ξεχείλωνε την ταινία, για να πιάσουν τα μαχαίρια οι purists της νουβέλας.

*η ταινία προβάλεται απόψε στις 22.30 στο Αττικόν, για τις Νύχτες Πρεμιέρας