Iklimler (2006)

Ο Nuri-Bilge Ceylan, ύστερα από το Uzak / Μακριά (2002), επανέρχεται με μια πολύ προσωπική ιστορία. Ο ίδιος και η συμβία του θα κρατούν τους βασικούς ρόλους σε μια ταινία για την εναλλαγή συναισθημάτων κατά τον ίδιο τρόπο που εναλλάσσονται οι εποχές.
Αρχίζουμε με το καλοκαίρι. Ο λαμπερός ήλιος, η καυτή άμμος και η θάλασσα δε βοηθούν και πολύ τη σχέση των πρωταγωνιστών, που αποφασίζουν να ακολουθήσουν ξεχωριστή πορεία. Το φθινόπωρο βρίσκει τον Ceylan να αναζητάει ζεστασιά σε μια παλιά του κατάκτηση, και το χειμώνα δεν αντέχει την παγερή ησυχία της μοναξιάς και ταξιδεύει στα βάθη της Τουρκίας να αντιμετωπίσει χιονοθύελλες και να ξαναβρεί την αγαπημένη του, που είχε ξαποστείλει το καλοκαίρι. Ο κύκλος της φύσης επηρεάζει και τα συναισθήματά μας, υποθέτω ότι θέλει να μας πει ο πρωταγωνιστής-σκηνοθέτης. Ή καλύτερα, όπως η φύση παίζει με τις θερμοκρασίες, έτσι αυτός παίζει με την ανάγκη για παρέα και με τις εκάστοτε ερωμένες του. Φροντισμένη σκηνοθεσία, περικαλλής φωτογραφία και ευειδείς ηθοποιοί θέλουν να στηρίξουν μια μελέτη της αντρικής ψυχής και των σχέσεων—αγάπης, ανάγκης, συνήθειας. Όχι άσχημος τρόπος να περάσει κανείς την ώρα του, η ταινία πάντως σίγουρα δεν έχει το βάθος που αναμένεται για το θέμα που καταπιάνεται.


*Προβάλλεται στις 20:00 στη "Σταύρος Τορνές" σε τιμητική για τον σκηνοθέτη εκδήλωση του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης