Το Φιλί της... Ζωής (2007)

Εκτελέστρια τσιμπάει μπούφο που έχει επιβιβαστεί κατά λάθος στο πλοίο για τη Σίφνο και τον παίρνει μαζί της για να του φορτώσει φόνο διαπλεκόμενου επιχειρηματία. Αλλά, λες να τον ερωτευτεί στην πορεία;Δεύτερη ελληνική ταινία σε μια χρονιά για τη Village Films, που καλά κάνει και ρίχνει λεφτά στη ντόπια παραγωγή να την ενισχύσει, αλλά από τη μπλόφα του Alter Ego (2007) στη μούφα του Φιλιού της Παπουτσάκη, η πορεία είναι απ' το κακό στο χειρότερο, και ίσως πρέπει να σκεφτούν πώς ακριβώς τα επενδύουν. Αν τα προβλήματα της πρώτης ταινίας καλυπτόταν κάτω απ' το ιλουστρασιόν της εικονογράφησης του Δημητρόπουλου, εδώ η παπάρα είναι γυμνή, και δεν είναι καθόλου θελκτική, σε αντίθεση με την πρωταγωνίστρια (που είναι γυμνή επίσης, για λίγο). Δεν ξέρω αν το κόστος της παραγωγής το απορρόφησε η Παπουτσάκη, ο Αγούδημος, ή τα rooms to let της Σίφνου, αλλά έτσι κι αλλιώς τα τεχνικά ζητήματα είναι τα μικρότερα, σε μια ταινία με ψευδαισθήσεις νουάρ πλοκής και κατεψυγμένου φαρσοχιούμορ που βρωμάει σα καλαμαράκι παρατημένο στον ήλιο από κάποιο καλοκαίρι των '60s, κι όσο αξιέπαινοι κι αν είναι οι πρωταγωνιστές που κρατάνε σοβαρό πρόσωπο με τα μαργαριτάρια που πετάνε, το μόνο που καταφέρνει η ταινία τελικά, είναι να σε κάνει να υποφέρεις τόσο, ώστε να επαναπροσδιορίσεις όσες ελληνικές μπούρδες έχεις δει μέχρι στιγμής, και να σου φανούν μεγαλειώδεις στη σύγκριση. Οι μόνοι που σώζονται απ' το ναυάγιο του Ζαπατίνα που έχει κράχτες στο κατάστρωμα τους δημοφιλής guests Μπουλά και Ζουγανέλη και τον Θέμο Αναστασιάδη σε σουίτα executive παραγωγού, είναι ο Λαέρτης Μαλκότσης που καταφέρνει να κρατήσει μια κάποια ερμηνευτική αξιοπρέπεια απ' το σχηματικό ρόλο του μπούφου, η Έλενα Παπαρίζου που θα παιχτεί το τραγούδι της διακόσιες πενηνταοχτώ χιλιάδες φορές παραπάνω μέσα απ' την καμπάνια της ταινίας, και η Σίφνος που αν δεν έχεις πάει θα σου φανεί σαν ωραίο μέρος να τραβήξεις καρτ ποστάλ. Αν έχεις πάει, μπορεί να τη θυμάσαι και πιο όμορφη.