American Teen (2008)

Μια σαιζόν τελειόφοιτων στο μοναδικό λύκειο αμερικάνικης επαρχίας.Αναπάντεχα διεισδυτικότερο απ’ ό,τι θα περίμενες να προκύψει από ένα σύστημα παρακολούθησης μιας πραγματικότητας που θα περίμενες να μην της αρέσει ιδιαίτερα να εκτίθεται σε τέτοιο βαθμό, το ντοκιμαντέρ της Nanette Burstein παραμένει ασαφές αν βασίζεται σε παρακολούθηση μιας πραγματικότητας που αλλάζει (προς το καλύτερο, ή το χειρότερο) μόνο και μόνο απ’ το γεγονός ότι παρακολουθείται, ή αν κι η ίδια η σκηνοθέτις βάζει το χεράκι της για να το καθοδηγήσει. Όπως και να ‘χει όμως, μπορεί να μην καταφέρνει, μέσα στις 1.000 ώρες ωμής κι ανεπεξέργαστης αλήθειας που η Burstein μάζεψε ακολουθώντας, επί ένα σχολικό έτος, μαθητές ενδεικτικούς των χαρακτηριστικών αρχετύπων που κυκλοφορούν στα αμερικάνικα λύκεια (και τα οποία ξέρεις απ’ τις σειρές και τις ταινίες για τα αμερικάνικα λύκεια), να σου εντοπίσει αν η πραγματικότητά τους διαμορφώνεται απ’ την απεικόνισή της στις εν λόγω σειρές και ταινίες, ή αν οι σειρές και οι ταινίες είναι απλά φοβερά ακριβείς (και εύλογα κομματάκι μαλακότερες), παίρνει όμως με αριστεία πτυχίο στην εθιστική της απεικόνιση, το μοντάρισμά της σε μορφή οικείας αψίδας πλοκής με δράμα, συναίσθημα και σασπένς, και το τύλιγμά της σ’ ένα πακέτο που σου δίνει διασκεδαστικά όσο κι επίπονα, περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο, μια καλή ιδέα του γιατί όσοι Αμερικάνοι καταφέρνουν να βγουν απ’ αυτό το λυκειακό περιβάλλον χωρίς συναισθηματικές αναπηρίες, νεκρωμένες αυτοπεποιθήσεις και σβησμένη πίστη στους ανθρώπους, προχωρούν στο να κάνουν την Αμερική ένα πανίσχυρο έθνος αναλγησίας, κακίας, αδιαφορίας, χειραγώγησης και καταπίεσης.