J'ai Tué ma Mère (2009)

Επαναστατημένο νιάτο με καλλιτεχνικές ανησυχίες και απωθημένες αγωνίες, σιχαίνεται τη μάνα του όσο τίποτα στον κόσμο. Αλλά την αγαπάει κιόλας, γαμώτο.Κωμωδία, δράμα, αυτοεξερεύνηση και ειλικρίνεια, το J’ Ai tue ma Mere έχει όλα τα συστατικά ενός ώριμου δράματος ενηλικίωσης, και επενδύει πολύ περισσότερο σ’ αυτά για να χτίσει τον κεντρικό αφηγηματικό του άξονα, απ’ ότι στο πιασάρικο της κεντρικής ιδέας και του τίτλου του. Βασικός ήρωας, ένας ταλαντούχος 16χρονος πολύ ξεχωριστός και ιδιαίτερος μέσα στη μάζα των συνομηλίκων του, που βλέπει τη διαφορετικότητα του να εντοπίζεται και να αναδεικνύεται απ’ όλους τους λάθος ανθρώπους και πολλές φορές με όλους τους λάθος τρόπους, κάτι που προκαλεί το μίσος και την απέχθειά του προς του διαλυμένο του σπιτικό και τον μόνο κοντινό άνθρωπο με τον οποίο το μοιράζεται κι ο οποίος θα έπρεπε να του σερβίρει έτοιμες, όλες τις λύσεις για όλες τις δυσκολίες της ζωής. Μια αδρή όσο και ακριβής περιγραφή των γενικότερων αληθειών της εφηβικής κατάστασης ολούθε, απλώνεται στην πρώτη γνωριμία του Dolan με το πόστο του δημιουργού, που όσο καταφέρνει με εντυπωσιακή ευκρίνεια να εντοπίσει και να σού διαγραμμίσει το στόχο που θέλει να πετύχει, άλλο τόσο χάνεται στον ζήλο και τον ενθουσιασμό του να σού επιδείξει την ευχέρειά του στην πληθωρική στιλιστική του φαρέτρα και την αφηγηματική του ευγλωττία, με άκαρπες ζαλιστικές επιδείξεις ικανοτήτων, που καταπίνουν την λιτότητα της ιστορίας του. Αλλά μια κάποια αυταρέσκεια, η αλήθεια είναι μπορείς να του τη συγχωρέσεις, μόλις μαζέψεις τα κομμάτια σου απ’ τη συνειδητοποίηση ότι είναι μόλις 20 χρονών, ε;