Kvinden der Drømte om en Mand (2010)

Μια γυναίκα. Που ονειρεύτηκε έναν άντρα. Όπως λέει και το user review που πετυχαίνεις προβεβλημένο, ως πιο χρήσιμο, στη σελίδα του Kvinden der Drømte om en Mand (2010) στο IMDb, οι θεατές, και οι κριτικοί (ειδικά οι παντρεμένοι), περνάνε συνήθως αυτόματα σε θέση.. επιθετικής άμυνας όταν αντιμετωπίζουν ταινία με θέμα την απιστία, προφανώς γιατί αυτή συμβαίνει πιο συχνά και πιο αδιόρατα από ζόμπι αποκάλυψη, και είναι γι' αυτό πολύ πιο τρομαχτική. Από αυτή τη θέση κατά πάσα πιθανότητα περιμένει να δεις το φιλμ του και ο σκηνοθέτης, Per Fly, ο υπεύθυνος για τη περίφημη τριλογία της Δανίας, μια σειρά από δημιουργίες που έκλεισαν με το Drabet (2005) και ασχολούνταν με τις ταξικές διαφορές στη χώρα, επιδιώκοντας δηλωμένα κατανόηση και όχι συμπάθεια. Πέντε χρόνια μετά την κινηματογραφική ιστορία του λοιπόν, ο Fly καταπιάνεται με μια γυναίκα που κάνει κυριολεκτικά τα όνειρά της πραγματικότητα, φαντασιώνεται έναν ιδανικό εραστή για να ρίξει ένα μεγαλοπρεπές κέρατο στον άντρα της, και τον βρίσκει στο απέναντι τραπέζι στο εστιατόριο, και στο Παρίσι φυσικά. Η ιστορία κρατάει μια ολότελα υποκειμενική σκοπιά κατά συνέπεια, παρόλο που η κάμερα παρακολουθεί σα τρίτο πρόσωπο όσα συμβαίνουν, και η υποκείμενη είναι μόνιμα στην οθόνη, να τη βλέπεις για να θες να τη καρυδώσεις πιο άγρια.

Η κάμερα παρακολουθεί και τα όνειρα της υποκείμενης, φωτισμένα σαν να γύριζε ο Ed Wood εξπρεσιονιστικό προπολεμικό γερμανικό θρίλερ, για να καταλάβεις πως κάτι έχει σαλέψει σε κάποιο κεφάλι. Το τί και το πώς έχει σαλέψει βέβαια, δεν είναι θέμα σημειολογίας στην αναπαράσταση, η ανθρωπότητα στον 21ο αιώνα κατανοεί πως οι γυναίκες απατάνε συχνότερα από τους άντρες σε μια σχέση, αλλά δε βγάζει άκρη (η ανθρωπότητα) με την αλλοπροσαλλιά στον εγκέφαλο της καθεμιάς, και ο Fly, εσκεμμένα ή όχι, δε το προσπαθεί καν, εγκαταλείπει τα όνειρα όταν αρχίζει η πράξη, ακολουθεί απλά αυτή την ακατανόητη αλλά διαπιστωμένη ψυχωτική πρακτική, του να βάζει η γυναίκα τον εραστή της σε βάθρο εντελώς άκοπα εκ μέρους του, δε πα' να να 'ναι και ο χασάπης της γειτονιάς που κάνει εξυπηρετήσεις κατ' οίκον. Τώρα, αν ο εραστής ήταν όντως ο χασάπης του απέναντι τετραγώνου, τότε η ταινία θα είχε και λόγο ύπαρξης και αντικείμενο για εξέταση, αλλά ο Fly προτιμάει για εραστή έναν πολυταξιδεμένο προφέσορα γκόμενο με την εμφάνιση του Marcin Dorocinski, του είδους που έχει βαρεθεί να του τη πέφτουν όλες οι φοιτήτριες και να τις βάζει σε σειρά πηδήματος, χωρίς καμιά αχίλλειο πτέρνα, κάποια αδυναμία που να τον ωθεί να ασχολείται με τη κάθε μεσήλικη ξερακιανή τρεμουλιάρα ξανθιά που τον φαντασιώνεται. Έτσι, το φιλμ απλά περνάει από ηθελημένο ανθυπο-Lynch σε αθέλητο ανθυπο-De Palma μέχρι να τελειώσει, αναμασώντας κλισεδαρίες, πάντα στημένες τόσο σωστά όσο η αξέχαστη αφίσα του.