European Film Awards 2007: Οι νικητές

Στην arena στο Βερολίνο, τη φυσική τους έδρα όπου επιστρέφουν κάθε δεύτερη χρονιά, απονεμήθηκαν χτες βράδυ τα πρώην Felix και νυν ανώνυμα ευρωπαϊκά βραβεία για το 2007. Και παρόλο που δε τα σάρωσε κανένα φιλμ τα καθόρισαν οι ρουμάνικες 4 Μήνες, 3 Εβδομάδες και 2 Μέρες (2007), η ισραηλινή Επίσκεψη της Μπάντας (2007), η αγγλική Βασίλισσα (2006) και το γερμανικό Άρωμα (2006), με δύο βραβεύσεις έκαστο.

Όπως καταλαβαίνεις από την απουσία συνδέσμου στους σχετικούς τίτλους, τις ταινίες που ήταν καλύτερες για την Ευρωπαϊκή Ακαδημία των χιλιάδων και ολοένα αυξανόμενων μελών, συνολικά και στη σκηνοθεσία η μια, και σε πρώτη εμφάνιση και ανδρική ερμηνεία η άλλη, όπως και την βραβευμένη με την περίεργη επωδό "επιλογή των μαζών" Άγνωστη (2006), παρόλο που έχουν ήδη παιχτεί στην Ελλάδα, σνόμπαρε ο verbal στις δημοσιογραφικές και και οι δυο μας στα φεστιβάλ. Έτσι αυτό που μπορώ να σου πω, αν δε τις έχεις πετύχει πουθενά, είναι ότι το εκτρωτικό δράμα του Cristian Mungiu είναι αξιολογότατο αλλά από αυτά που θα πήγαιναν στην κατηγορία "παραγωγές κάτω των $500 χιλιάδων" στα Indie Spirits, όπως για παράδειγμα το Shotgun Stories (2007), αν γυρίζονταν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, και είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα βρεθεί καν στη πεντάδα των μη αγγλόφωνων επιλογών των Αμερικάνων Ακαδημαϊκών. Ενώ την Μπάντα δε την άκουσα πουθενά, κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας στις Νύχτες και θετικά σχόλια από το κοινό όπου παίχτηκε, όμως εξαιρέθηκε των ξενόγλωσσων Όσκαρ επειδή χρησιμοποιεί σε ποσοστό πάνω από το επιτρεπόμενο 50% την διεθνή γλώσσα (τα Αγγλικά εννοώ, όχι καμιά νοηματική ή μουσική).

Κατά τα άλλα οι Ευρωπαίοι Ακαδημαϊκοί ακολούθησαν τις Κάνες όχι μόνο στο μεγάλο βραβείο τους αλλά και σε αυτό του σεναρίου, συνεχίζοντας την κουλαμάρα να συγχαίρουν τον Fatih Akin για μια ροή που έγραψε κυρίως, κόβοντας ράβοντας και αναδιοργανώνοντας κατά βούληση, ο μονταζιέρης του όπως δηλώνουν απροκάλυπτα και οι δυο. Ακολουθητική οποιασδήποτε κινηματογραφικής απονομής στο δυτικό ημισφαίριο ήταν και η βράβευση της Helen Mirren για την υποδειγματική προσποίηση ότι η δημόσια εικόνα της Αγγλίδας μοναρχίδας είναι ίδια και απαράλλαχτη στην ιδιωτική της ζωή. Και αν ψάχνεις να βρεις κάτι να σταματήσεις να χασμουριέσαι, σε ένα θέμα που κατ' εξαίρεση λόγω εντοπιότητας συμπεριλαμβάνουν οι Μάζες στα ενδιαφέροντα της χρονιάς, θα το βρεις στις προεόρτιες δηλώσεις του, τιμημένου για τη.. ζωή του, μεγάλου Jean-Luc Godard ότι ψιλοβούταγε ότι λεφτά έβρισκε, ακόμα και από την οικογένειά του, για να χρηματοδοτήσει τις παραγωγές του και των φίλων του.