Miracle at St. Anna (2008): Ανακουφιστικό trailer

Το πιο αναμενόμενο trailer των τελευταίων εβδομάδων, αυτό για το Miracle at St. Anna (2008) του Spike Lee, κυκλοφόρησε τη Παρασκευή στο Yahoo! Movies. Και ήταν αναμενόμενο με την έννοια ότι και η Μαρία η Κουτσή πια ξέρει ότι ο σκηνοθέτης δεν υιοθετεί απλά τις πιο ακραίες απαιτήσεις για αντιπροσωπευτικότητα, συμπερίληψη και λοιπές αντι- (και όχι μη) ρατσιστικές θεωρήσεις, στιλ "σε κάθε ταινία για σύρραξη στην οποία συμμετείχαν αποκλειστικά λευκοί πρέπει να εμφανίζεται και ο αράπης που τους καθάριζε τις τουαλέτες". Αλλά, τις υιοθετεί στρατηγικά και μάλλον αποκλειστικά για να πουλήσει τις ταινίες του. Και προφανώς αυτή τη φορά έχει πολύ εμπόρευμα να διαθέσει, αν κρίνεις από το ότι τη σχετική διαφήμιση - δημόσια επίθεση διαρκείας, την έκανε με βάση ανύπαρκτα ιστορικά στοιχεία ισχυριζόμενος ανύπαρκτο αποκλεισμό μαύρων. Και την έκανε, για.. προπέρσινη ταινία, το Flags of Our Fathers (2006), στον Clint Eastwood που όχι μόνο πάσχει από απόλυτη αχρωματοψία αλλά έχει και τη τάση να τα λέει χύμα σε όλους με αποτέλεσμα να του λείπουν οι φίλοι σε ψηλές θέσεις που προστατεύουν από κάτι τέτοια.

Το εμπόρευμα, είναι κατά κύριο λόγο ιταλική επένδυση (των Luigi Musini και Roberto Cicutto που είχαν την ανεξάρτητη Mikado) αλλά με συμμετοχή και διανομή της Touchstone, η οποία έχει πια περιοριστεί σε 1-2 ταινίες το χρόνο μετά το γενικότερο scale back της Disney. Επομένως η αμερικάνικη προώθηση δε θα είναι ασήμαντη, και όπως όλες τέτοιο καιρό έχει και οσκαρικές φιλοδοξίες, ενισχυμένες από τις εκστατικές κριτικές που γράφει.. ο Spike Lee (κομπλέ με "joint" αντί για "film") για όποιον ενδιαφέρεται να τις δημοσιεύσει. Οι υπόλοιποι αναφέρουν ότι οι δοκιμαστικές προβολές ακόμα ψάχνουν να βρουν ισορροπία ανάμεσα σε όλα τα, στρατιωτικά, κοινωνικά, θρησκευτικά, πολιτισμικά και φανταστικά, στοιχεία των γυρισμάτων. Στοιχεία όλα δανεισμένα από το μυθιστόρημα του James McBride που υπογράφει και το σενάριο και εμπνεύστηκε την ιστορία από τη σφαγή του πληθυσμού του ιταλικού χωριού Sant'Anna di Stazzema από τους Γερμανούς, αλλά και από την 92 Μεραρχία Πεζικού, τη μοναδική μαύρων Αμερικάνων στην Ευρώπη κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Όπως βλέπεις και μόνος σου στο τιζεροτρέιλερ που υποδέχτηκαν με ανακούφιση τα διαδίχτυα --ελπίζοντας να απαλλαχτούν από δηλώσεις τύπου "θα ακολουθήσω το δύσκολο μονοπάτι του Obama" ακολουθούμενες από τη σχετική δύσκολη σιωπή για.. πεντεδέκα λεπτά και καταιγισμό κατηγοριών και προσωπικών χαρακτηρισμών στη συνέχεια--, η φωτογραφία του Matthew Libatique (που ο Lee έμαθε από τον Aronofsky) απέκτησε ένα πιο μεσογειακό φως για να πάει με το τοπίο. Και η Touchstone δε σκοπεύει να σε μπλέξει περισσότερο απ' ότι χρειάζεται για να σε δελεάσει, ούτε φυσικά να αναγνωρίσει τιποτάλλο πέρα από τον πετυχημένο Inside Man (2006), ούτε καν τη δικιά της 25η Ώρα (2002), στην ιστορία του σκηνοθέτη. Σκηνοθέτη που, στη σύνοψη, μπορεί να γυρίσει και καλές ταινίες, φαίνεται να έκανε το σωστό να μην μπλεχτεί στο σενάριο (που με τη σειρά του φαίνεται αρκετά σχηματικό και μπλεγμένο στους στόχους του, χωρίς άλλη.. βοήθεια) και περιμένει τώρα από τον μόνιμο μονταζιέρη του (που δε τα 'χει συνηθίσει λέει αυτά τα ευρωπαϊκά εκτός των άλλων) να κάνει το θαύμα του. Και είναι λίγο πολύ θρασύδειλος μαλάκας κατά τα άλλα.