Oscars® 2009: Οι νικητές

Με μόνη παραφωνία την επικράτηση του Sean Penn επί του Mickey Rourke στην κατηγορία του Α’ Ανδρικού (και επιβεβαίωση της, νεόκοπης νομίζω κατάρας των Indie Spirits που κάποιοι λιβάνιζαν χθες), τα φετινά Όσκαρ κυλίστηκαν για άλλη μια χρονιά στο βούρκο της ανιαρής προβλεψιμότητας και η φετινή ήταν, μάλλον χωρίς αμφιβολία, η χειρότερη χρονιά που θα μπορούσαν να το κάνουν, δεδομένων των υποψηφιοτήτων. Αλλά, εδώ που τα λέμε, δεδομένων των υποψηφιοτήτων, δεν θα κέρδιζαν και τίποτα ακόμα κι αν έδιναν όλα τα βραβεία σε όλα τα outsider όλων των κατηγοριών.

Σε περίπτωση που τώρα βγήκες απ’ το πιθάρι, ο Slumdog Millionaire, φυσικά, μάζεψε όλες τις κατηγορίες που είχε υποψηφιότητες, πλην του sound editing, που για κάποιο λόγο κέρδισε ο Σκοτεινός Ιππότης (ο οποίος, παραδόξως, το άξιζε κιόλας), κλείνοντας τη βραδιά με οκτώ καραφλά αγαλματάκια, για Ταινία, Σκηνοθεσία, Μοντάζ, Διασκευασμένο Σενάριο, Φωτογραφία, Μουσική, Τραγούδι (για το Jai Ho) και Μιξάζ. Ο Benjamin Button ακολούθησε με τα τρία του, που τα πήρε μόνο σε όσες κατηγορίες δεν είχαν μέσα και το Slumdog, ο Σκοτεινός Ιππότης και το Milk πήραν από δύο (Β’ Ανδρικό για τον Heath Ledger και Sound Editing το πρώτο, Α’ Ανδρικό και πρωτότυπο σενάριο το δεύτερο, το οποίο, αν θυμάσαι κι απ' την κριτική του cinemad, δεν έχει και τόσο μεγάλη πρωτοτυπία) και βέβαια η Kate Winslet, με το Όσκαρ Α’ Γυναικείου, έδωσε μια νίκη και στο The Reader, το οποίο γνώρισε, αναπάντεχα, την καλύτερή του στιγμή στην χθεσινοβραδινή τελετή, όταν γελούσαν μαζί του ο James Franco κι ο Seth Rogen, βάζοντάς το ιδιοφυώς στο μοντάζ των κωμωδιών της χρονιάς. Ε κι η Penelope Cruz, πήρε το Β’ Γυναικείο για το Vicky Cristina Δραπετσώνα Barcelona, όπως όφειλε, ως φαβορί στη μόνη ψιλοανοιχτή κατηγορία της χρονιάς.

Κατά τα άλλα, το μόνο ενδιαφέρον χθες, όπως αναμενόταν, το είχε η ίδια η τελετή, με τις ευρεσιτεχνίες της, για τις οποίες, σημειώνει ο Roger Ebert, πως ο καινούριος τρόπος παρουσίασης των υποψηφιοτήτων των ερμηνειών, δούλεψε ωραία, κι ο Hugh Jacman ήταν γοητευτικότατος. Με τα οποία θα συμφωνήσω, σημειώνοντας και τις φήμες που κυκλοφόρησαν για την παρουσίαση πολλαπλών κατηγοριών από τους ίδιους αστέρες, η οποία, λένε, προέκυψε όχι τόσο σαν ιδέα να κυλάει πιο γρήγορα ο χρόνος (που σαν τέτοια, επίσης μου φάνηκε πετυχημένη), αλλά μάλλον από ανάγκη να καλυφθούν τα κενά που προέκυψαν από τις αρνήσεις μεγάλων αστέρων να παρουσιάσουν. Όπως και να ‘χει, οι παραγωγοσκηνοθέτες της βραδιάς κατάφεραν να δώσουν στην τελετή μια ενδιαφέρουσα δομή (ενδεικτική, κιόλας, της διαδικασίας παραγωγής μιας ταινίας), που έλειπε τις προηγούμενες χρονιές.

Απο ‘κει και πέρα, μια στάση αξίζει στο βραβείο ξενόγλωσσης ταινίας, κατηγορία στην οποία θα μπορούσε να πει κανείς (ή, εγώ μόνο και κανείς άλλος) ότι τα τελευταία χρόνια οι Ακαδημαϊκοί την έχουν δει φεστιβαλικοί από μόνοι τους και το ’χουν πάρει πάνω τους να αναδείξουν ξενόγλωσσες που δεν έχει δει κανένας άλλος (εις βάρος αυτών που έχει δει και αναδείξει όλος ο υπόλοιπος πλανήτης), ενώ (ολοι οι) άλλοι θα μπορούσαν απλά να πουν ότι οι ψηφοφόροι είναι ξεμωραμένοι. Απ’ όπου κι αν το πιάσεις όμως, κάποιοι γέλαγαν χθες βράδι όταν τους έλεγα ότι προχθές είχα ποντάρει κάνα κατοστάρικο στο γιαπωνέζικο Departures, αλλά όταν ξέρεις πως το Entre les Murs και το Waltz with Bashir είχαν μπει στην πεντάδα απ’ την πίσω πόρτα της δεύτερης επιτροπής (που συγκροτήθηκε φέτος ακριβώς για να βάζει στην πεντάδα ταινίες που θα τους έκραζαν αν έλειπαν), ε κι εκεί τ’ αποτελέσματα γίνονται κάπως πιο ξεκάθαρα κι όχι τόσο απροσδόκητα.(UPDATE: η ακρίβεια των στοιχείων της παραγράφου έχει αποδειχθεί αμφίβολη, αλλά το αποτέλεσμα παραμένει)

Για να κλείσω πάντως, ανεξάρτητα με το αν έπιασαν στα ratings οι αλλαγές στην διαδικασία της τελετής και το μοστράρισμα σταρλετίτσων με κοινό στα νεανικά κοινά, η φετινή τελετή ήταν (όπως φαινόταν απ’ τις υποψηφιότητες) η ταφόπλακα που χάραζε εδώ και βδομάδες ο cheaplog και που θα κρατήσει τα Όσκαρ μια διαδικασία διαδικαστική για ‘μας τους γραφιάδες της κι εξίσου αναμενόμενη κι επιβεβαιωτική και για σένα, αν είσαι απ' αυτούς που κάνουν τον κόπο να διαβάζουν κι αυτά τα γράμματα που βάζουμε ανάμεσα στις φωτογραφίες.