P.V.C.-1 (2007)

Κακομοίρα Κολομβιανή τρέχει στους αγρούς με εκρηκτικό μηχανισμό σε κάλυμα από PVC, κολλημένο γύρω απ’ το λαιμό της.Εστιάζοντας ανθρωποκεντρικά στο δράμα άμοιρης που ψάχνει σωτηρία σε λιωμένη κοινωνία όχι και τόσο πρόθυμη να ρισκάρει το λαιμό της, ο γεννηθής στη Θεσσαλονίκη, μεγαλωμένος στην Κολομβία, και διαμένων στην Αμερική Σπύρος Σταθουλόπουλος, στήνει ένα ιδιαίτερο θρίλερ καταδίωξης, με τον ίδιο, την κάμερά του και το χρόνο που τελειώνει κάνοντας μπιπ στις πιο (α)κατάλληλες στιγμές, στο ρόλο του διώκτη, και τρεις διωκόμενους ηθοποιούς, που στην περισσότερη διάρκεια της ερμηνείας τους, δεν έχουν και πολλά να κάνουν πέρα απ’ το να τρέχουν και να πέφτουν κάθε τόσο. Εντυπωσιακό στην αρχή και αναπάντεχα έντονο για το πρώτο μισάωρο τουλάχιστον, το non stop κινηματογραφικό του πείραμα με την καταγραφή σε αληθινό χρόνο, σε πιάνει απ’ τα μούτρα στο ξεκίνημά του, αλλά συναντά αρκετούς βούρκους νεκρών χρόνων και επαναλαμβανόμενων σκηνών στη δεύτερη πράξη του, για να ανέβει αρκετά στην τρίτη και να βγάλει μάτια με μερικά travelling που κρεμάνε σαγόνια, δίχως όμως να μπορεί να καλύψει την σεναριακή του αμηχανία, ή να εξισορροπήσει το άνισο αποτέλεσμα και να μπαλατζάρει το συναρπαστικό μονοπλάνο περιτύλιγμα, με το όχι και τόσο θρεπτικό περιεχόμενο.

Εντυπωσιακότερος της ταινίας είναι ο τρόπος που γυρίστηκε προφανώς, και περισσότερο ακόμα η προετοιμασία του, με τον Σταθουλόπουλο να προπονείται σωματικά και κινησιολογικά στο steadicam και να περνάει τρεις μήνες προβάροντας όλη την ταινία του απ’ την αρχή ως το τέλος, για να βρει τις διαδρομές και τους χρόνους που θα του χάριζαν το αξιέπαινο αποτέλεσμα στα πλάνα και τους φωτισμούς. Επειδή η απορία των logistics των ηθοποιών μπορεί αρκετές φορές να σε κλωτσήσει εκτός ταινίας, σημείωσε από τώρα ότι στην πραγματικότητα κανείς τους δεν ήξερε πότε ακριβώς θα έπρεπε να μπει στο πλάνο, αλλά αντιθέτως, ξεκινούσαν όλοι να παίζουν τους ρόλους τους περίπου την ίδια ώρα, ζώντας τις ζωές των χαρακτήρων τους μέχρι η ταινία να εμφανιστεί μπροστά τους. Το P.V.C.-1 μάζεψε τέσσερα βραβεία στο περασμένο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (Κοινού, Α’ Ανδρικού, FIPRESCI και Αργυρό Αλέξανδρο), ενώ είχε αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις στο περσινό Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών στις Κάνες που πρωτοπροβλήθηκε, εξασφαλίζοντας στον Σταθουλόπουλο ένα συμβόλαιο με την Endeavor, μια απ’ τις μεγαλύτερες εταιρίες διαχείρισης ταλέντου στο Hollywood (εκτός απ’ του Σταθουλόπουλου, διαχειρίζεται τα ταλέντα των Martin Scorsese, Michael Moore και Kenneth Branagh για παράδειγμα), μέσω της οποίας βρήκε ήδη και το επόμενο σενάριό του, πάλι βασισμένο σε αληθινή ιστορία, η οποία, όπως μου είπε σε συνέντευξη που δεν ευδοκίμησε να βγει online, είναι η μεγαλύτερη ιστορία επιβίωσης της ανθρωπότητας.