Låt den Rätte Komma In (2008)

Άσε το Κακό να Μπει / Let the Right One In
Låt den Rätte Komma In, Poster

Σκηνοθεσία: Tomas Alfredson
Σενάριο: John Ajvide Lindqvist
Παίζουν: Kåre Hedebrant, Lina Leandersson


Δες/Κρύψε το trailer

Ο Όσκαρ ερωτεύεται την Έλι. Είναι και οι δύο παιδιά. Αλλά εκείνη είναι και βαμπίρ.Låt den Rätte Komma In, PhotographΣυνάντησα τον Σουηδό σκηνοθέτη Tomas Alfredson τον περασμένο Νοέμβρη στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης. Με μια απλότητα σχεδόν αφελή, μου δήλωνε πως δεν είναι γνώστης του είδους των ταινιών τρόμου ή πως δε χρειάστηκε καν να παρακολουθήσει παλαιότερα φιλμ που καταπιάνονται με τον βαμπιρικό μύθο για να μπει στο κλίμα και να γυρίσει το Άσε το Κακό να Μπει (2008). Και τώρα εγώ, έχοντας παρακολουθήσει το Κακό τουλάχιστον τέσσερις φορές (μέχρι σήμερα...), εξακολουθώ να σαστίζω στην ιδέα πως αυτός ο άνθρωπος είναι ο δημιουργός μιας ταινίας που όχι απλά σφραγίζει ή "αναθεωρεί" ένα ολόκληρο φιλμικό είδος αλλά και τοποθετείται ήδη ανάμεσα στην εκλεκτή λίστα των σημαντικότερων όλων των εποχών, τρόμου ή μη!

Παραδόξως, η ταινία του Alfredson αποκτά τη φιλμική ταμπέλα του "τρόμου" απλά και μόνο επειδή ένα από τα δωδεκάχρονα παιδιά - πρωταγωνιστές της τυγχάνει να πίνει αίμα για να επιβιώσει... Κατά τα άλλα, μιλάμε για ένα έργο άκρατου ρομαντισμού και ευαισθησίας, τόσο πολυεπίπεδο στην ανάγνωση, που σε υποχρεώνει να εισέλθεις μέσα του ξανά και ξανά για ν' αποκρυπτογραφήσεις όλο και περισσότερα τα μυστικά του, ξεκινώντας από ένα πικρό σχόλιο για το "απέθαντο" της πρώτης αγάπης, για να φτάσει ως το πιο controversial layer της ιστορίας του, η οποία μας διδάσκει με απόλυτα φυσιολογικό τρόπο πως... ο έρως φύλα δεν κοιτά. Τα πάντα σε τούτο το φιλμ είναι δομημένα και εκτελεσμένα στην εντέλεια. Η σε κάθε τομέα λεπτομερής αναπαράσταση του συνοικιακού τοπίου της Στοκχόλμης του 1982, οι --μέσα κι έξω-- αντιθέσεις των δύο βασικών ηρώων, τα παγωμένα (σαν από freeze frame) καδραρίσματα του οπερατέρ Hoyte Van Hoytema που τονίζουν τη μοναχικότητα του αστικού περιβάλλοντος, οι διεισδυτικά λυρικές συνθέσεις του Johan Söderqvist, μια έρπουσα και τόσο θανατερή αντίληψη του χιούμορ, ο σεβασμός σε κώδικες της βαμπιρικής μυθολογίας, τα σεναριακά χρωμοσώματα της αμφιβολίας πάνω στο ταμπού ζήτημα της σεξουαλικότητας και, φυσικά, οι δίχως επιτήδευση καθοδήγησης ερμηνείες των δύο παιδιών.

Χωρίς περαιτέρω φλυαρίες και κοσμητικά, το πρώτο πραγματικό αριστούργημα της τρέχουσας σεζόν σας χτυπά την πόρτα. Ανοίξτε διάπλατα.


Δες/Κρύψε τις αίθουσες που ανοίγει

*Το πρόγραμμα αναδημοσιεύεται από το Αθηνόραμα και ισχύει για την πρώτη βδομάδα προβολής

ΚΕΝΤΡΟ - ΚΟΛΩΝΑΚΙ - ΕΞΑΡΧΕΙΑ
ΙΝΤΕΑΛ
Πανεπιστημίου 46 (ΜΕΤΡΟ Πανεπιστήμιο), 210-3826720.
Πεμ. - Τετ.: 17.45/ 20.00/ 22.20

VILLAGE PARK ΡΕΝΤΗ
VILLAGE PARK ΡΕΝΤΗ ΑΙΘΟΥΣΑ 3
Πέτρου Ράλλη & Θηβών, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, 2108108080.
Πεμ. - Τετ.: 20.15/ 22.45/ 01.15

ΦΙΞ - Ν. ΣΜΥΡΝΗ - Π. ΦΑΛΗΡΟ
ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ PRINCE FILMCENTER
Λ. Συγγρού 106, Φιξ (ΜΕΤΡΟ Συγγρού-Φιξ), 210-9215305.
Πεμ. - Τετ.: 18.00/ 20.15/ 22.30. Παρ.-Κυρ. & 00.30


16 Responses so far.

  1. Anonymous said

    Eδω παιρνει 5/5!
    Στο imdb 8.2/10,και ειναι στο #187 στο τοπ250!
    Το Ροττεν δινει 97%!
    εχει παρει 42βραβεια!
    Και στην Αττικη προβαλλεται σε 3αιθουσες μονο!!!

  2. Anonymous said

    Αυτό είναι σημάδι των καιρών, ότι οι αίθουσες είναι μακράν των γεγονότων, κοιτάνε άλλα πράγματα κι όχι τα κινηματογραφικά ΓΕΓΟΝΟΤΑ!
    Να μη κλαίνε λοιπόν που η νεολαία τους γυρνάει την πλάτη.

  3. Anonymous said

    Νομίζω οτι υπερβάλετε!
    Άλλωστε η Σούλα παίζει μόνο σε ...780 αίθουσες.

  4. cheaptalk said

    Σε μια βδομάδα που άλλοι έχουν το όνομα (διεθνικότητα, μαγεία, κτλ.) και τις αίθουσες και άλλοι τη χάρη, ανοίγουν ακόμα στο ΑΦΑΙΑ NEW STAR CINEMA το ρώσικο πολεμικό Αστέρι (2002) και στο ΦΙΛΙΠ το ιρλανδέζικο καθημερινό Κορίτσι Ταξιδιώτης (2005). Τα μπλουζάκια Låt den Rätte Komma In είναι φυσικά περιζήτητα αλλά ο σχετικός διαγωνισμός θα τρέξει καμιά μέρα ακόμα, σα "Μεγάλη Εξυπνάδα" κάτω από τα θέματα, μιας που έχουν φάση και η αφίσα και οι συμμετοχές.

  5. madouvalos said

    Δεν έχω ακούσει γι'αυτήν την ταινία
    αλλά θα πάω να την δω αφου παίρνει 5/5 και την δείχνει και το Ιντεαλ.

  6. cheaptalk said

    Μιας που βρήκα χρόνο, πέρασα στο θέμα κι ένα photostory, για να συμπληρώσει την 80s αισθητική.

  7. cheaptalk said

    BTW, και το Κακό και ο Visitor πήγαν πάρα πολύ καλά στις ελάχιστες αίθουσές τους, μετά και τις πάρα πολύ καλές κριτικές από τα περισσότερα εγχώρια μέσα. Ταμείο θα κάνει ο verbal ως συνήθως, σε κάποια φάση.

  8. cheaptalk said

    Έσβησα κάποια σχόλια και ξαναματαδιευκρινίζω πάλι (και υπάρχουν και οι σχετικές προειδοποιήσεις) ότι για να μη χάνουμε όλοι το χρόνο μας, όποιος έχει επιχειρήματα ή έστω παρατηρήσεις για συγκεκριμένα σημεία, θετικά ή αρνητικά, μπορεί να τα αναφέρει (i.e. τα σχόλια οι τακτικοί επισκέπτες στις Μάζες υποθέτουν ότι αξίζουν ένα ελάχιστο κόπο να τα διαβάσουν, και αντίστοιχα σχολιάζουν όταν έχουν κάτι να πουν στους υπόλοιπους). Αλλιώς υπάρχουν και τα αστεράκια όπου μπορεί ο καθένας να σημειώσει, σε κλίμακα από 1-5, πόση αίσθηση του έκανε η ταινία.

  9. Sotiris said

    Ok λοιπόν, ξεκίνησα να δω την ταινία για πολλούς λόγους. Πρώτον, γιατί σπουδάζω στη Σουηδιά και είχα περιέργεια πως θα την παρουσιάσει. Δεύτερον, γιατί είχε γίνει ντόρος για αυτήν στις τοπικές εφημερίδες γιατί κατηγορούσαν το pirate bay για το ότι κυκλοφόρησε λίγο μετά την προβολή της στα γνωστά ιντερνετικά λημέρια. Επιχειρηματολογούσαν για το πόσο κακό κάνει κάτι τέτοιο σε μια μικρή χώρα όσον αφορά τον κινηματογράφο, όπως την Σουηδία. Μεγάλη κουβέντα αυτή...

    Ξεκίνησα λοιπόν να δω την ταινία. Καταρχήν, πολύ καλή η φωτογραφία ή όπως αλλιώς λέγεται αυτό το κομμάτι της παραγωγής. Φοβερά τα πλάνα με τα χιονισμένα κτήρια και με το ημίφως να φωτίζει ελαφρά τα πάντα. Σας διαβεβαιώνω ότι έτσι είναι και στην πραγματικότητα :)
    Επίσης πολύ καλός και ο ήχος. Περίμενα βέβαια λίγη περισσότερη μουσική, αλλά ήταν ακριβώς όπως και η σουηδική νοοτροπία, "όσο χρειάζεται". Το ίδιο ισχύει και για τα εφέ. Προσεγμένα και σε νορμάλ ποσότητες. Λίγο με τα γατιά παραξενεύτηκα, αλλά τελικά μου άρεσε η σκηνή.
    Τα παιδιά παίζουν πολύ καλά την ταπεινή μου γνώμη. Όπως σωστά παρατήρησε ο συγγραφέας του άρθρου, δεν είναι καθόλου επιτηδευμένα, σε αντίθεση με τον πιτσιρίκο του Gran Torino όπου πιστεύω ζοριζόταν για να του βγει η υποκριτική. Πολύ καλή η βαμπιρίνα, άκρως νωχελική, σεξουάλα αν και ανήλικο (γιατί κάθε βαμπίρ αποπνέει ερωτισμό; ), ωραίοι και οι υποστηρικτοί ρόλοι των κατεστραμένων γειτόνων, των συμμαθητών και των γονιών.
    Αλλά έχω και μερικές απορίες/παράπονα.
    Μου φαίνεται ότι προφανώς κάτι ήθελε να πει ο δημιουργός αλλά δεν μπόρεσε να το μεταδώσει όπως ακριβώς ήθελε. Εντάξει, δεν είμαι και ο πλέον ειδήμων του σινεμά, αλλά what the fuck, δεν γυρίζονται για τους ειδήμονες οι ταινίες και δη οι τρόμου.
    Επίσης, μπορούσε να αναπτύξει λίγο ακόμα τους ρόλους των γονιών. Τους χρησιμοποίησε πιστεύω απλά και μόνο για να έχει ένα σπίτι να μένει ο μικρός.
    Επίσης, μπορούσε να επενδύσει λίγο παραπάνω και στην σχέση αγάπης/πάθους/σκιρτήματος/θες-να-σου-μάθω-να-πίνεις-αίμα του αγορακίου και του κοριτσακίου. Οκ, κοιμήθηκαν μαζί, έπεσε και ένα φιλί στο τέλος, αλλά μετά τίποτα. Είχε ψωμί ακόμα πιστεύω για να δείξει αστεία αλλά και σοβαρά aspects.
    Επίσης, μερικές απορίες. Η τελευταία σκηνή σε τι ακριβώς σκόπευε ; Να μας πει πως ακόμα την σκέφτεται ο τυπάκος την βαμπιρίνα ;
    Ο "πατέρας" της βαμπιρίνας πως ακριβώς βρέθηκε μαζί της; Πιο πριν τι έκανε η βαμπιρίνα; Απλά έφευγε και άλλαζε ζωή; Γιατί το έχουμε δει και στην συνέντευξη με έναν βρυκόλακα αυτήν την ιδέα.
    Ο ξάδερφος/αδερφός/κολλητάρι του Κόνι μήπως ήταν τσόντα στην όλη υπόθεση; Απλά και μόνο για να δείξει ότι η βαμπιρίνα ενδιαφερόταν για τον κοκκινομάγουλο ακόμα και αν δεν ήταν μαζί του;

    Γενικά, η ταινία μου άφησε μια γλυκόπικρη γεύση. Γλυκιά γιατί ήταν κάτι διαφορετικό, κάτι μη συνηθισμένο, γεγονός που αρχίζει να σπανίζει επικίνδυνα. Γλυκιά γιατί μου φάνηκε πολύ καλή η σκηνοθεσία, αν και θα προτιμουσα λίγη περισσότερη μουσική για να ντυθούν πιο καλα οι σκηνές, οι εικόνες που ζωγραφίζονταν από τα αισθήματα των ηρώων και οι σκέψεις που έκαναν. Γλυκιά και για πολλά άλλα bits and pieces.
    Πικρή γιατί σαν κάτι να έλειπε. Ίσως να ήταν ένα μεγάλο μπαμ στο τέλος, κάτι που να με αφήσει μαλάκα, π.χ., πάλι από το Gran Torino, το γεγονός ότι πήγε εντελώς άοπλος και ουσιαστικά θυσιάστηκε ένας κατά τα άλλα άκαμπτος ήρωας. Πικρή γιατί περίμενα λίγη περισσότερη ανάπτυξη σε μια ταινία με σχετικά μεγάλη διάρκεια. Πικρή γιατί δεν με έκανε να σκεφτώ και μετά την θέαση της. Με τίποτα δεν ήταν τόσο δυνατή όσο το Fight Club ή το Crush. Imho, 3 και μισό αστεράκια, βαριά 4 είναι η δική μου βαθμολογία

    Όλα τα σχόλια ευπρόσδεκτα.

  10. cheaptalk said

    Μιας και πετύχαμε σχετικό, η μετάφραση εδώ πως σου φάνηκε? Γιατί, όπως μας σφύραγε τώρα ο dark tyler, υπάρχει ένα θέμα τουλάχιστο με το αμερικάνικο DVD, θέμα που για τόσο μινιμαλιστική επιφανειακά ταινία γίνεται σημαντικότερο.

  11. cinemad said

    Σκέφτομαι να μάθω Σουηδικά...

  12. Sotiris said

    Με τα λιγοστά σουηδικά που έχω μάθει μέχρι τώρα, μου φάνηκε καλή η μετάφραση. Βέβαια, είδα το ριπαρισμένο dvd με υπότιτλους από τον t3l3vision οπότε δεν ξέρω αν έχει κάποια αξία η άποψη μου επί αυτού. Από το site που πόσταρες πάντως για την αμερικάνικη βερσιόν, πράγματι απέχει αρκετά η μετάφραση που έβλεπα εγώ. Πολύ καλύτερη σίγουρα.

    @cinemad : Μην μάθεις σουηδικά !! Τα μιλάνε ελάχιστοι πλην των Σουηδών και οι σουηδέζες τουρίστριες που έρχονται στην ελλάδα το καλοκαίρι μιλάνε άπταιστα αγγλικά. Όπως άλλωστε και οι περισσότεροι Σουηδοί και οΟυηδές μεταξύ 10 και 50 χρονών...

  13. Anonymous said

    Την είδα κι εγώ στο Ιντεάλ. Πολύ όμορφη φωτογραφία, ωραίες σουηδικής εικόνες (λατρεύω τη Σουηδία, μου βγάζει κι αυτό το μελαγχολικό πράμα). Τα παιδάκια παίξανε άψογα, σήκωσαν το βάρος μιας ταινίας στους ώμους τους.

    Η αλήθεια είναι πως θα μπορούσε να το τραβήξει λίγο παραπάνω ο σκηνοθέτης, αλλά ήταν επιλογή του. Η ταινία ήταν μεταφορά βιβλίου άλλωστε, το οποίο προτείνω να διαβάσετε όσοι έχετε απορίες, θα απαντηθούν πολλά ερωτήματα σίγουρα (με φρικιαστικό τρόπο ίσως). Σκοπεύω να το διαβάσω κι εγώ λίαν συντόμως!

  14. kapsidi said

    Δε ξέρω πως ξέθαψα το θέμα...την ταινία την έχω δει καιρό. Τέλεια φωτογραφία και σκηνοθεσία...και το σενάριο πρωτότυπο, οι ερμηνείες πολύ καλές μου άρεσε γενικα πάρα πολύ!! Κυρίως πάντως γράφω για το Sotiri που σκέφτεται τι έγινε μετά και τι ρόλο έπαιζε ο "μπαμπάς" της βαμπιρίνας. Εγώ κατάλαβα ότι ο "μπαμπάς" της βαμπιρίνας μάλλον ήταν ότι ήταν και το αγόρι αλλά κάμποσα χρόνια πριν...και αυτός μεγάλωσε αλλά έμεινε μαζί της. Και κατα τη γνώμη μου (ακόμα κι αν δεν ειίναι ξεκάθαρο θέλω να το πιστεύω) αφήνει να εννοηθεί ότι θα γίνει το ίδιο και με το νέο αγόρι...

  15. Anonymous said

    Νομίζω ότι το σχόλιο του sotiris αποτέλεσε ένα γενικό σημείο αναφοράς και πυροδότησε μια forumική κουβέντα γύρω από μια ταινία με πολλά σκοτεινά σημεία.
    Θα σταθώ λιγάκι στο θέμα του background της Έλι και της πραγματικής πατρότητας του "προστάτη" της. Δεδομένου ότι πράγματι η ταινία μπορεί να λειτουργήσει πολυσημικά κι αλληγορικά μπορεί, επιπλέον όσων (σωστά) λέει ο kapsidi για το ρόλο του ηλικιωμένου, ν' αποτελεί σχόλιο για:
    1) τον εγωισμό. Ένα βαμπίρ θέλει ν' αποτελεί αντικείμενο του πόθου λατρείας για ένα θνητό, την ίδια την πηγή της αθανασίας του (αφού μ' αυτούς τρέφεται). Οι θνητοί αυτοί μοιραία θα γεράσουν και θα πεθάνουν (ή θα θυσιαστούν από έρωτα) αλλά το βαμπίρ θα έχει την πολυτέλεια να σαγηνεύει νέους (κι έτσι αυτοί θα κερδίζουν ανοσία απέναντί του σε αντίθεση με τους αναλώσιμους υπόλοιπους).
    2) Ένα επίσης "δυνατό" αλληγορικό σχόλιο για την παιδεραστία και τη νοσηρή της ψυχολογία. Ένα ερμαφρόδιτο πιτσιρίκι έγινε βαμπίρ, επειδή κάποιος το "δάγκωσε" στα 12 του! Το παιδάκι έκτοτε έχει επίγνωση της "εξουσίας" που ασκεί σ' έναν τουλάχιστο άνδρα μεγάλης ηλικίας (τον ότι τον λέει "μπαμπά" δε σημαίνει ότι της είναι κιόλας, πολλοί "π...όγεροι" το 'χουν βίτσιο) και τους χρησιμοποιεί για να κερδίζει τη ζωή του αλλά η ζωή του σταμάτησε τότε που "πρωτοδαγκώθηκε", αν πιάσατε το υπονοούμενο. Γιατί λοιπόν να νοιάζεται η Έλι για τους υπόλοιπους; Στο πρόσωπο του Όσκαρ όμως βλέπει τον υγιή έρωτα μ' ένα τύποις συνομήλικό της, που όμως δεν είναι η υγιής αλλά μια αρρωστημένη περίπτωση, όπως κι η Έλι. Αυτό ουσιαστικά είναι το τίμημα που πληρώνει, ότι δηλαδή η οποιαδήποτε απόπειρα αποκατάστασης της φυσικής τάξης των πραγμάτων είναι αδύνατη απ' τη στιγμή που κάτι δηλητηριαστεί σε μια κρίσιμη φάση της ζωής, όπως η παιδική - προεφηβική.
    Συγγνώμη για τη φλυαρία μου. Τεχνικά η τανία μου φάνηκε άκρως μινιμαλιστική (το ανέφερε κι ο σουηδογνώστης sotiris) αλλά πάλι αυτό είναι προτέρημα σε τέτοιου είδους σινεμά ή κάνω λάθος;

  16. verbal said

    Κάτι ανάμεσα σε μουσικό video-clip και σκηνή προς σκηνή αναπαράσταση του πρωτότυπου, είναι το trailer που ξαμόλυσε στο δίκτυο την περασμένη Πέμπτη η Overture, για το Let me In, το αμερικάνικο remake του Σουηδικού Låt den Rätte Komma In (2008). Ταινία που δεν μπορείς στ' αλήθεια να την κάνεις καλύτερη, και remake που στην ιδανική περίπτωση, το μόνο που θα καταφέρει, είναι να υπογραμμίσει για άλλη μια φορά, την αναπηρία των αμερικάνικων κοινών να διαβάσουν υπότιτλους. Αυτή τη μεταγλώττιση πάντως, που έχει ήδη πυροδοτήσει καρέ-προς-καρέ αναλύσεις, την έχει αναλάβει ο Matt Reeves, σκηνοθέτης του Cloverfield (2008) και επανηλειμμένα δηλωμένος λάτρης τόσο της πρώτης ταινίας, όσο και του βιβλίου που την ενέπνευσε. Λατρεία που θέλει με σεβασμό να περάσει και στη δουλειά του, δουλειά που απ' τις πρώτες δοκιμαστικές προβολές, φαίνεται να είναι πιστή μέχρι κεραίας, αλλά χωρίς να φτάνει την υπερβολή του Psycho (1998). Και κάπως έτσι φαίνεται να είναι τα πράγματα κι απ' το trailer, με το βάρος να πέφτει πια στις δυο νέες Χολυγουντιανόφατσες της Chloe Moretz (του Kick Ass (2010)) και του Kodi Smit-McPhee (του The Road (2009)), που έχουν αναλάβει τους ρόλους των δυο παιδιών που σού έκαναν την τρίχα κάγκελο στο πρωτότυπο, και θα πρέπει τώρα, μιλώντας μια γλώσσα που έστω και ασυνείδητα σού είναι οικεία, να μπορέσουν να ενσαρκώσουν δυο χαρακτήρες που, αν μη τι άλλο, σε φυλάκιζαν με την μεταφυσικών διαστάσεων πολυπλοκότητα του να τους διαβάσεις.

Copyright © 2012 Movies for the Masses, Challenging common sense since 2004. Your ticket is
Contact us at moviesforthemasses@gmail.com. Subscribe by RSS or E-mail.